We gaan verder naar het
Zuiden. Bresles blijkt een aardig Frans dorpje te zijn.
Er is een gezegde, dat
alle wegen naar Rome leiden, maar voor ons werd het Parijs. Dit
hadden we nu net willen voorkomen, door met een grote boog rond
Parijs te rijden. Bij het instellen van onze navigatie lijkt het ook
goed te gaan, totdat.......de péage ophield et voila Paris.
Het resultaat is, dat ik
midden in Parijs rijd. Naast de Seine notabene. Gelukkig is het geen
spitsuur maar het blijft spitsroede lopen. Het houdt maar niet op die
Seine. Ik kom langs La Défance een prachtige futuristische omgeving.
Hier ben ik vroeger nog met mijn zoon geweest, mooie herinneringen.
Fred schiet nog snel wat foto's door de ruit. Als het controle lampje
gaat branden, dat we toch echt moeten tanken, denk ik, -waar doen we
dat hier-???? Ik krijg het er warm van en de opvliegers liggen toch
al een eind achter me. We zien wel pompen, maar die liggen haaks op
de smalle weg, mijn draaicirkel is te groot om zomaar af te slaan. Nog
25 km vertelt het lampje. Gelukkig is de redding nabij en vinden we
een pomp, waar we wel kunnen tanken al blokkeren we de hele weg. Dit
geeft natuurlijk Frans getoeter, maar voor ons is het ook overmacht.
Na de lunch neemt Fred het
stuur over. We zitten op de péage. Het waait nog steeds erg, 80 km
is de uiterste grens om alles stabiel te houden. Maar we hebben de
tijd en onder het genot van een mandarijntje en een pakje
chocolademelk kachelen we rustig verder. We vinden een camping bij
Tours.
Na de thee gaan we op weg voor boodschappen. Ik laat de kerstverlichting aan. Als we terugkomen in de duisternis ziet de Airstream er zo uit:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten