dinsdag 21 januari 2014

19 Januari, Van Ounara naar Imsouane

Weer verder naar het Zuiden. We rijden door een bijzonder heuvellandschap van de Argan boomgaarden. Ze groeien alleen in West Marokko.



De bomen staan ver van elkaar, de grond is okerkleurig. Het is prachtig, zo ruig en puur om te zien. Langs de weg zijn kleine stalletjes en daar proberen ze Argan olie aan de man te brengen.






 
We komen door kleine dorpjes met het nodige gedoe. De mannen zitten in de kroeg thee te drinken. Er zijn altijd mensen op straat. Je vraagt je af wat ze de hele dag doen.

In de winkeltjes wordt gewerkt. Spullen en etenswaren verkocht, maar ook houtbewerking, de kapper en smeden. Stalen deuren worden met de hand gemaakt en bewerkt.

 

20 Januari Imsouane

Imsouane is een vissersdorp. Het heeft een samenwerkingsverband met Japan, waarschijnlijk hebben ze met een door Japan gesteund  project, de blauwe visserboten gekocht en de vismarkt aangelegd.

 







De oorspronkelijke huizen zijn in de rots gehouwen. Ze hebben een ossenbloed kleur verf op de stenen en naast het huis een stal met geiten en pluimvee. Het stinkt er naar mest.




 

Er worden ook veel huizen gebouwd, waarschijnlijk om de rots woningen te vervangen.

Behalve vis-activiteiten is de baai beroemd bij golf-surfers. Er lopen  hier twee werelden door elkaar. Hippie achtige figuren, die het geluk zoeken met een surfschool of een restaurantje. Jonge meisjes die er erg zonnig bijlopen. Jongens in korte zwembroeken.  De Marokkaanse vissers die traditioneel gekleed zijn, Marokkaanse vrouwen zie je niet. Het is een groot contrast.

De camping trekt veel campers op deze tijd van het jaar de pensionados. Fransen en Engelsen en wat Duitsers. Dat is dan de derde generatie die hier rondloopt.

In het dorpje zijn kleine winkeltjes voor de eerste levensbehoefte. Groente bestaat uit uien, tomaten, rammenas, soms courgette en winterpeen. Vlees is niet te krijg, maar vis wel rechtstreeks uit zee.

 

Gisteren hebben we Dorade gegeten en vandaag een voor mij onbekende vis.

Lekker op de gril met meteen aanspraak van een poes. Die mocht de kop en de resten hebben. Er bleef weinig over.

Het elektriciteitsnet is een ramp. Er ligt hier geen aardleiding, op zeker moment stond de buitenkant onder lichte stroom. We hebben de accukabels als aarding gebruikt en een pen in de grond gedraaid. Op het moment dat dat opgelost was, begaf de koelkast het. Hij loopt nu niet meer op elektra maar wel op gas. Morgen maar eens naar voren trekken om te zien of er een kabel met al dat gehobbel over een slechte weg is losgetrild.

Iets lostrillen gebeurd regelmatig. Dan begeeft een klem het van een la, die dan een eigen leven gaat lijden. Of verschuift er wat in de kastjes waardoor bij het opendoen de hele inhoud naar buiten vliegt. We hebben een hele reparatiekist bij ons en houtlijm doet wonderen. Zo blijf je ook bezig.

Vanmiddag gewandeld door de ‘duinen’. Ze bestaan uit rots bedekt met zand. Hierop een dorre houtachtige lage vegetatie, waar ook de geiten grazen. De zee beukt tegen de rotsen en dat is spectaculair.

Er is volop zon, we beginnen te kleuren. Het weer is goed en warm boven de 20 graden met een flinke zeebries.  



 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten