Het lag in de bedoeling de trein te nemen, om het auto-gekkenhuis te vermijden. Aangekomen bij het station bleek het onmogelijk om de auto parkeren.Toch maar doorrijden. Eigenlijk viel het best mee. We reden via de noordelijke kustweg, een driebaansweg. Je komt natuurlijk van alles tegen, paard en wagen, ezels, driewielers en vrachtauto’s in allerlei formaat en conditie. Tot Casablanca ging het vlot en in de stad is het altijd een ramp. Maar zonder caravan wel te doen. Fred staat wel doodsangst uit naast me, omdat je snel moet antciperen. Maar eigenlijk zie je weinig deuken in auto’s en rijdt iedereen erg allert. Natuurlijk kruipen ze door de kleinste gaatjes, maar dat weten we.
We kunnen de auto redelijke makkelijk kwijt zo een anderhalve
kilometer voor de moskee. De rest lopen we. Blijkt toch weer verder te zijn,
dus nog even een kopje koffie gedronken met een croissant en een cafe met grote
spiegels. Vergane glorie, sfeervol.
Als we bij de moskee aankomen blijkt hij maar tot elf uur
open voor bezoekers en het is net elf uur geweest. Dat is pech, maar de
buitenkant is ook al de moeite waard. Prachtige decoraties van stuucwerk en
tegelwerk. Het is enorm groot.
De moskee is ontworpen door de Franse architect Michel
Pineau. Hij heeft een minaret van 210 meter. De moskee is gebouwd op een rots
die uit de zee omhoog rijst.
We kijken nog door een zijdeur naar binnen. Het is donker
binnen, de ruimte is enorm met prachtig stuucwerk en marmeren vloeren. De
pilaren zijn indrukwekkend. Jammer dat we niet meer kunnen zien.
Deuren om U tegen te zeggen |
tegelwerk, de kleur zeegroen is mooi. |
Het plein voor de Moskee is enorm. Er staat ook bijgebouwen waar een museum en een bibliotheek gevestigd is. Er is een soort kloostergang ook weer prachtig gedecoreerd.
We lopen terug richting auto dwars door de medina. Het is een
levendig beeld. Een echt autenthieke markt met geen buitenlanders. We kopen een
broodje en een stuk chocola en daarmee is de lunch ook weer voldaan.
Op weg naar huis begint het te regenen. Spoelt mooi het stof
van de auto. We rijden langs een bandenboer, onze voorbanden zijn aan
vervanging toe en vragen naar de kosten. Valt tegen, dus nog even ergens anders
informeren en op internet naar de prijzen zoeken. Dan hebben we tenminste
referentie materiaal.
Thuisgekomen blijkt het dakraam opengewaaid te zijn, alles
nat vanbinnen. Wat ben ik blij met ons kleine olieradiator. Handdoeken op de
grond en dan weer drogen. Het gaat prima en de kussen drogen ook flink.
Gelukkig maar want ik heb geen zin in een nat bed. Het was wel even schrikken
toen we het zagen. Op de grond een warmtemat neergelegd. Lekker warm aan de
voeten en zo toch wat luxe in de regen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten