Dagje Tiznit

Vandaag naar Tiznit gereden over de grote weg. Vanmorgen was de storm gaan liggen, helaas is hij nu in alle hevigheid weer opgestoken. Overal zie je het fijne zand heenvliegen. De caravan staat te schudden, je zou denken dat je op zee bent.

Tiznit is een ommuurde stad. De muur is indrukwekkend zo dik en groot. We parkeren vlak bij een parkje waar een mooie sinaasappelboom staat.

Als we de  medina inlopen zien we een kapper. Fred zijn haar is aan een knipbeurt toe, dus wordt hem een coupe Sahara aangemeten. Als ik vraag naar de kosten zegt de jonge kapper, wat heb je ervoor over. Daar kan ik niets mee, dus vraag ik toch naar een prijs. Hij zegt 30 Dirham en ik geef hem 50. Waar kun je nu nog voor 5 Euro naar de kapper? Hij blij, wij blij.

We lopen verder langs de voor ons nu bekende winkeltjes. Tiznit is bekend om zijn zilversmeden, maar omdat het vrijdag is, is er ook erg veel dicht. Het is zelfs rustig op straat. We doen wat aan window shopping. Veel berber-marokkaanse sieraden. Niet mijn stijl. Natuurlijk hebben we niet alles gezien, maar ook omdat het weer heftiger begint te waaien willen we richting huis.

We nemen een gele weg, enkel spoor en niet meer de grote weg. Het is wederom een prachtige tocht. Op zeker moment stuurt Fred me door de woesternij. Het is een grote zandbak met lage begroeing. We komen langs primitieve kassen waar vrouwen werken en geirrigeerde velden waarop groente gekweekt wordt. Het is meteen groen en dat steekt hard af tegen het okkergele zand.
 

Het pad is weer een uitdaging maar we hebben er meer vertrouwen in dan de eerste keer. De auto verandert in een okergeel monster. Als we door een grote natte plas rijden is het feest helemaal kompleet. Dit wordt een auto-wasbeurt waar we niet meer omheen kunnen.

 

dorpje langs de weg.