vrijdag 7 februari 2014

De Opticien in Tiznit


Gisteren toch maar naar Tiznit gereden voor een nieuwe bril. Dat is zo een kleine 65 km weg, maar de verhalen waren goed. Als we zijn aangekomen kunnen we de opticien niet meteen vinden. Ik spreek een paar gesluierde vrouwen aan en die wijzen me de weg  door me bij mijn arm te pakken. Zij heeft madame Zora haar vriendin zegt niet veel. Niet alle Marokkaanse  vrouwen zijn de Franse taal machtig. Ook madame Zora spreekt slecht Frans, maar ze begrijpt me met toevoeging van gebaren.

Ze zet ons af bij de opticien een piepklein zaakje, dat vol zit met Marokkanen. Ze doet het woord voor ons door te zeggen, dat ik op zoek ben naar een nieuwe bril. We nemen plaats op plastic stoeltjes.

Achter de toonbank wordt een oogmeting gedaan, de apparatuur is dan niet zo modern als die van ons maar wel herkenbaar. De winkel wordt door een  morsig bruin gordijn gescheiden van het magazijn.  We wachten geduldig onze beurt af. Eerst uitleggen, dat ik een multifocale bril wil die licht in gewicht is. Gecoat en van polycarbonaat. Hij laat me een stuk of vijf brillen zien en ik kies voor een Silhoutte montuur. Is heerlijk licht, heb ik eens in Dubai gekocht. Liever had ik hem in een kleurtje gehad, maar dat is niet voorhanden, dus wordt het gewoon metaal.  Prijs inclusief glazen ¼ van Nederland.

Fred wil ook graag een reserve bril en kiest voor een lichtbruin  montuur met goede glazen. Levertijd ongeveer tien dagen maar na een week bellen om te zien wat de voortgang is. Inmiddels is het half een geworden en alles gaat dicht. Wij willen nog een stuk langs de kust naar het zuiden rijden voordat we naar huis gaan. De zee is prachtig en behoorlijk aanwezig met hoge golven.  De uitzichten fenomenaal.
 
Op zeker moment wordt de weg door een kudde dromedarissen versperd. Er lopen ook jongen bij. Een prachtig gezicht en wat zijn ze majesteitelijk. Op de terugweg komen we ze nog eens tegen.





Natuurlijk weer gezocht naar de zaadjes van een plant die mijn buurman graag wil hebben. Helaas niets. Het is waarschijnlijk nog te vroeg want er bloeit ook niets behalve die ene die ik ooit tegenkwam. We blijven alert.

 
Deze keer heeft Fred de foto's gemaakt, ik vind die camel prachtig.

Vanmorgen ons watersysteem nagelopen. Een ledje heeft de geest gegeven en in het filter zat vuil. Alles schoongemaakt en gedraineerd. Dan zie je hoeveel zand er hier in het water zit.

We genieten op dit ogenblik van de opening van de Olympische spelen. Vooral het zwanenmeer ballet vond ik fenomenaal. Wat een creativiteit en timing.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten