zaterdag 22 maart 2014

Nogmaals Park Nationale de Monfragüe

Gisteravond kwam Fred thuis met de mededeling, dat hij een tocht met een gids geboekt had voor het park. Ik vroeg wat gaan we zien? Wist hij niet. Moeten we brood mee, hoe lang blijven we weg? Wist hij niet, totale verassing. We moesten om half tien bij de receptie zijn, dat wist hij wel.

Vanmorgen stond een vriendelijke jongeman ons op te wachten met een Nissan Pathfinder.  Samen met vier andere gasten werden we ingeladen voor de tocht door het park.

Hij vertelt ons veel over het park. Het is ooit volledig beplant geweest met eucaliptus bomen voor de papier industrie. Die ontrokken veel water aan de bodem en na protest van milieu organisties in de 80- er jaren, werd tot de kap van de bomen besloten. De grond die erg arm is, werd met wat struiken beplant die goed aansloegen. Hierdoor werd corrosie voorkomen. Door de komst van de stuwdam, werd een gunstiger ecoklimaat gecreeerd en struiken sloegen aan. De originele kurkeik bomen bleven gespaard voor de kap. Ze worden nog steeds geexploiteerd voor kurken. Hij laat het verschil in kwaliteit van de kurk zien en daaraan gekoppelt de prijs. Een namaak kurk is stukken goedkoper.   Sinds enige jaren is er begonnen met de aanplant van originele mediteranen bomen. Overal in het landschap zie je plantstokken staan. Je ziet duidelijk verschil in beplanting aan de zuidzijde en de noordzijde van de bergen. De noordzijde heeft veel grotere bomen met grote bladeren voor de fotosynthese.  Aan de zuidzijde staan meer struikvormen zoals viburnum tinus, lavendel soorten, salvia’s, grassen.   Op de berg vind ik een klein soort iris in bloei staan. Ook prachtige madelief velden, hondsdraf en iets rood, waarvan ik nu op de naam niet kan komen.

 
Het park huisvest veel vogels. De zwarte ooievaar, de vale gier, de witte gier, de monniksgier, de spaanse adelaar, maar ook zoogdieren, zoals herten, ezels, runderen,  muizen, otters, ratten en alles wat de grote roofvogels als voedsel kunnen gebruiken.  Er zijn zwaluwen, uilen, roodborsten en de koekoek.  Hij vertelt over het feit dat de koekoek zijn eieren in andermans nest legt. Omdat meestal het koekoeksei eerder uitkomt gooit het jong de originele eieren overboord. In een enkel geval herkennen de ouders het ei niet en dan wordt het ei gedumpd. Dit alles lijkt me een soort draagmoederschap van de natuur, want de koekoek heeft nooit de zorg over het broeden van een ei en het bouwen van een nest.

Nest zwarte ooievaar

Ik laat mijn veren drogen

 
Onze gids wijst ons op nesten in de rotsen. We zien een nest van zwarte ooievaars, een nest gieren, een van de uil. Eerst zie je helemaal niets, maar door de sterke kijker die hij bij zich heeft wordt alles meer duidelijk. We proberen foto’s te maken, maar vaak is de afstand groot en mijn zoomlens te klein.

De gids vertelt verder over de slangen die voorkomen. Alleen de adder is giftig te herkennen aan zijn korte staart, zijn driehoekige kop en zijn spleetachtige ogen. Ongeveer 100 personen worden door een beet getroffen per jaar, meestal jongeren die de beesten sarren. Daarvan hebben er 10 ernstige gevolgen door een allergische reactie.


 

De gids is een echte vogelliefhebber en spot de beesten heel snel. Het is waarschijnlijk de manier waarop hij naar de natuur kijkt. Hij wijst op gieren die met weide vleugels op de berg staan om de veren te laten drogen. Het had vannacht geregend.  De spanwijdte van de gieren varieert tussen de 1.90 en 1,20. Ze wegen daarintegen tussen de 1,5 en max 6 kilo. Flinke beesten, maar door de holle botstructuur erg licht.

Bij een parkeerplaats zien we een vos. Het beest is gewend aan mensen waarschijnlijk omdat hij gevoed wordt door de toeristen. Ik heb mijn cameratas open staan, onverwachts springt hij tegen me op. Waarschijnlijk omdat hij denkt dat de sluiting eetbaar is. Dat kom je in Nederland toch niet tegen.
 

Op de terugweg tapt de gids nog wat moppen. Een is wel leuk.

Een dronken chauffeur wordt aangehouden door de Guardia Civil. Hij denkt shit ik ben straks mijn rijbewijs kwijt en geeft de politie 50 euro. Hij mag doorrijden.  Na een paar meter wordt hij weer aangehouden. Weer maakt hij een deal met de politie en betaald 50 euro. Na nog eens een paar meter wordt hij wéér aangehouden. Hij vraagt aan de politie, hoe kan dit staan jullie overal?

Zegt de politie: of je betaalt ieder keer 50 Euro als je wordt aangehouden of je betaald in een keer 500 Euro en dan wijs ik je de uitgang van de rotonde.

Tegen twee uur zijn we weer thuis. Vol met indrukken. Ik wil nog graag naar het kasteel dat hoog in het park ligt. Na de thee trekken we er nogmaals op uit. Het licht is nu veel mooier dan in de ochtend. We laten de auto onderaan de berg staan en klimmen de laatste twee kilometer naar boven. Dat valt goed tegen zo stijl is het en warm. Vanaf de top heb je een prachtig uitzicht. De vogels zie je soms heel dichtbij.  We herkennen de nesten  van de gieren nu zelf.

 

 

 

 

 

 

 

 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten