donderdag 27 maart 2014

van Spanje naar Frankrijk


We laten het Nationale park bij Plasencia achter ons om onze tocht over naar huis te voltooien. Het weer is bar slecht en het regent.

We nemen de route nationale via de N 110. Het zou een mooie route moeten zijn met de bloei van de kersenbloesem. We zien wel wat bloesem, maar alles is nog pril. Het doet denken aan de Marokkaanse amandel bloesem met de bomen op terrassen tegen de bergen. Als ik dan denk aan de volle bloesem thuis dan is dit een slap aftreksel.

Op de kaart bij Villacastin staat een camping aangegeven maar het is een vakantiepark. We zetten de caravan neer op een parkeerveld. Het is verhard en hoort bij een vakantiehuisjes park. Er zijn heel veel brievenbussen en containers en een voetbalveldje. In het technische huisje naast ons zijn kippen, die s óchtends vrolijk kraaien. Zijn we mooi op tijd wakker, ook al omdat de vuilniswagen langskomt om alle bakken te legen.


 
 
Vandaag gaan we de Pyreneeën echt over. We komen sneeuw op de bergen tegen en viezigheid.
 
 
 
Af en toe een waterig zonnetje.  We vinden een zeer natte camping van een alleenstaande dame op een hoge berg. De camping ligt op een wonderschoon plekje en kijkt uit over het dal, alleen het water staat erg hoog op het terrein. De inloop van de caravan veranderd door de continue regen in een modderpoel. Onze schoenen zijn niet meer droog. Brrrrr gewoon vies. Helaas nog steeds geen internet. Onze gasvoorraad is ook erg geslonken. De laatste fles uit Marokko is aan zijn eind en met deze lage temperaturen wil butaan de fles niet uitkomen. Dat resulteert in een slecht werkende verwarming.
De volgende dag  kopen we een Franse gasfles met propaan. Dat is dan fles nummer vier, die we bij ons hebben, een groot volume. Als het Marokkaanse butaan helemaal op is laten we deze fles in ieder geval achter, want niemand wil zo een oud baggel hebben. Scheelt weer ruimte in de auto.

De volgende dag verder richting de Pyreneeën. Op het nieuws hadden we al gezien dat een groot regen gebied over de zuidkant van Frankrijk trekt.   Dus het is gewoon niet lekker, maar in Nederland ook niet. Dat is niet bepaald motiverend en dan heb je meer zin om de zon weer op te zoeken. In de Pyreneeën ligt nog sneeuw en de temperatuur is laag. Samen met een nat wegdek niet echt lekker rijden.

 
Omdat we er de voorkeur aan geven om vrij te camperen gaan we tegen vier uur een plekje zoeken. We nemen een weg rechts en komen langs een zeer oud romijns kerkje. Maar oei wat is de weg stijl en smal. Al verder rijdend langs wat huizen vinden we geen geschikt plekje, maar wel een super mooi uitzicht. Omdat de weg doodloopt zit er niets anders op dan  om te keren. Het is aardig smal en best lastig. Met een keer of vier steken lukt het uiteindelijk wel al hing de caravan gevaarlijk over de rand van een greppel. Dan is de combinatie toch wel groot. Uiteindelijk vinden we een totaal verregende camping. We hadden een lekker biertje gescoord  en daar doen we het mee. Verder hebben we nu ook tv, dus kunnen het laatste nieuws uit Nederland volgen en de avond doorbrengen met een filmpje.

Weer verder, richting Dordogne. We horen dat er in de buurt een LPG station is. Dus de moeite van een omweg waard om de gasfles te vullen.

Als Fred de fles wil vullen stroomt er geen gas. Een vrouw komt zeggen dat het verboden is flessen te vullen. Fred wijst op de speciale veiligheisdflessen die wij gebruiken, maar daar heeft ze niets mee te maken. Ik heb Fred zelden zo boos gezien, wat ging die uit zijn dak. Het arme mens was helemaal ontdaan, maar deed waarschijnlijk alleen hetgeen haar superieuren hebben opgedragen.

Er schijnt een camping te zijn in Duran zo een 20 km verder. De streek is bekend is om zijn witte wijn de Sancerre.  Bij Duran heb je de mogelijkheid het chateau te bezoeken. Bij het chateau blijkt een camperplaats te zijn en omdat er toch niemand is, zetten we hier de caravan neer. Wettelijk gezien mag het niet want we zijn een recreatie middel en geen vervoer middel. Maar we doen gewoon of ons neus bloed. In het bijgelegen dorpje kopen we een lekker stuk kalfsvlees.  De kwaliteit is super en samen met een heerlijk glaasje rode wijn hebben we het weer erg voor elkaar..... Nu maar hopen dat het weer echt beter wordt.
Uitzicht vanuit de camperplaats richting dal.
 

De laatste drie reisdagen leggen we zo een dikke 200 km per dag af. Natuurlijk is dat niet veel, maar we zijn nooit voor tien uur weg na een rustig ontbijt. Dan gaan we onderweg koffie drinken en ook nog lunchen en een boodschapje doen. We rijden niet echt snel, meestal rond de 80 km, om de benzine consumptie  te beperken in de bergen. En als je dan ook nog niet de snelwegen neemt en de binnenlanden ben je behoorlijk lang onderweg. Maar je ziet dan wel een stukje meer authentiek Frankrijk of Spanje.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten