We laten het Nationale park bij Plasencia achter ons om onze
tocht over naar huis te voltooien. Het weer is bar slecht en het regent.
We nemen de route nationale via de N 110. Het zou een mooie
route moeten zijn met de bloei van de kersenbloesem. We zien wel wat bloesem,
maar alles is nog pril. Het doet denken aan de Marokkaanse amandel bloesem met
de bomen op terrassen tegen de bergen. Als ik dan denk aan de volle bloesem
thuis dan is dit een slap aftreksel.
Op de kaart bij Villacastin staat een camping aangegeven
maar het is een vakantiepark. We zetten de caravan neer op een parkeerveld. Het
is verhard en hoort bij een vakantiehuisjes park. Er zijn heel veel
brievenbussen en containers en een voetbalveldje. In het technische huisje
naast ons zijn kippen, die s óchtends vrolijk kraaien. Zijn we mooi op tijd
wakker, ook al omdat de vuilniswagen langskomt om alle bakken te legen.
Vandaag
gaan we de Pyreneeën echt over. We komen sneeuw op de bergen tegen en
viezigheid.
Af en toe een waterig zonnetje.
We vinden een zeer natte camping van een alleenstaande dame op een hoge
berg. De camping ligt op een wonderschoon plekje en kijkt uit over het dal,
alleen het water staat erg hoog op het terrein. De inloop van de caravan
veranderd door de continue regen in een modderpoel. Onze schoenen zijn niet
meer droog. Brrrrr gewoon vies. Helaas nog steeds geen internet. Onze gasvoorraad
is ook erg geslonken. De laatste fles uit Marokko is aan zijn eind en met deze
lage temperaturen wil butaan de fles niet uitkomen. Dat resulteert in een
slecht werkende verwarming.
De volgende dag kopen we een Franse gasfles met propaan. Dat
is dan fles nummer vier, die we bij ons hebben, een groot volume. Als het Marokkaanse butaan
helemaal op is laten we deze fles in ieder geval achter, want niemand wil zo
een oud baggel hebben. Scheelt weer ruimte in de auto.
De volgende dag verder richting de Pyreneeën. Op het nieuws
hadden we al gezien dat een groot regen gebied over de zuidkant van Frankrijk
trekt. Dus het is gewoon niet lekker,
maar in Nederland ook niet. Dat is niet bepaald motiverend en dan heb je meer zin
om de zon weer op te zoeken. In de Pyreneeën ligt nog sneeuw en de temperatuur
is laag. Samen met een nat wegdek niet echt lekker rijden.
Omdat we er de voorkeur aan geven om vrij te camperen gaan
we tegen vier uur een plekje zoeken. We nemen een weg rechts en komen langs een
zeer oud romijns kerkje. Maar oei wat is de weg stijl en smal. Al verder
rijdend langs wat huizen vinden we geen geschikt plekje, maar wel een super
mooi uitzicht. Omdat de weg doodloopt zit er niets anders op dan om te keren. Het is aardig smal en best
lastig. Met een keer of vier steken lukt het uiteindelijk wel al hing de
caravan gevaarlijk over de rand van een greppel. Dan is de combinatie toch wel
groot. Uiteindelijk vinden we een totaal verregende camping. We hadden een
lekker biertje gescoord en daar doen we
het mee. Verder hebben we nu ook tv, dus kunnen het laatste nieuws uit
Nederland volgen en de avond doorbrengen met een filmpje.
Weer verder, richting Dordogne. We horen dat er in de buurt
een LPG station is. Dus de moeite van een omweg waard om de gasfles te vullen.
Als Fred de fles wil vullen stroomt er geen gas. Een vrouw
komt zeggen dat het verboden is flessen te vullen. Fred wijst op de speciale
veiligheisdflessen die wij gebruiken, maar daar heeft ze niets mee te maken. Ik
heb Fred zelden zo boos gezien, wat ging die uit zijn dak. Het arme mens was
helemaal ontdaan, maar deed waarschijnlijk alleen hetgeen haar superieuren
hebben opgedragen.
Er schijnt een camping te zijn in Duran zo een 20 km verder.
De streek is bekend is om zijn witte wijn de Sancerre. Bij Duran heb je de mogelijkheid het chateau
te bezoeken. Bij het chateau blijkt een camperplaats te zijn en omdat er toch
niemand is, zetten we hier de caravan neer. Wettelijk gezien mag het niet want
we zijn een recreatie middel en geen vervoer middel. Maar we doen gewoon of ons
neus bloed. In het bijgelegen dorpje kopen we een lekker stuk kalfsvlees. De kwaliteit is super en samen met een
heerlijk glaasje rode wijn hebben we het weer erg voor elkaar..... Nu maar
hopen dat het weer echt beter wordt.
Uitzicht vanuit de camperplaats richting dal. |
De laatste drie reisdagen leggen we zo een dikke 200 km per
dag af. Natuurlijk is dat niet veel, maar we zijn nooit voor tien uur weg na
een rustig ontbijt. Dan gaan we onderweg koffie drinken en ook nog lunchen en
een boodschapje doen. We rijden niet echt snel, meestal rond de 80 km, om de
benzine consumptie te beperken in de
bergen. En als je dan ook nog niet de snelwegen neemt en de binnenlanden ben je
behoorlijk lang onderweg. Maar je ziet dan wel een stukje meer authentiek
Frankrijk of Spanje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten