Creuse, Champagne en Thuis

Les Bregères is een gehucht, dat bij Fontanières in de Creuse ligt.  Hier hebben vrienden van ons een huis gekocht, dat ze aan het opknappen zijn. Ze willen er na hun pensioen gaan wonen. Ik had ooit de foto’s gezien van wat er moet gebeuren om het bewoonbaar te maken. Ze hebben heel hard gewerkt. De kamer is al reuze gezellig, met een prachtige schouw, een open haard en een keuken. Er moet nog veel gebeuren en vooral het dak behoeft aandacht. Het leisteen wordt vervangen door pannen en het dak geïsoleerd.  Ik bewonder hun moed. We worden warm onthaald, nadat we de caravan bij een buurman-boer in het weiland gezet hebben.  Een heerlijke maaltijd staat voor onze neus met een goed glas wijn. Het is raar weer in een huis te zijn, vooral de WC is een hernieuwde ervaring. Wij moeten in de caravan altijd een klep opentrekken met je ene hand en dan pompen met de andere. Nu hoeft dit niet meer,  weer wennen. Er wonen erg veel Nederlanders in de Creuse. De huizen zijn goedkoop, het gebied ontvolkt.  De Nederlanders vormen een  club, met regelmatige contact momenten en gezamenlijke etentjes.  

De volgende dag maken we een wandeling. Ondanks de temperatuur, die tegen het vriespunt ligt, erg mooi heuvelachtig. Veel roofvogels en koeien in de wei.  Op de terugweg moeten we door een  nat weiland. Het is goed uitkijken om geen natte voeten te krijgen. We springen van graspol naar graspol.

 

Weer verder. De weg door de Creuse is prachtig. Heuvelachtig en soms ruig. We rijden tot laat door. We zijn beide moe en het blijft regenen. Uiteindelijk vinden we toch een camping bij een boerderij in de Hauts Frênes in de Champagne. Weer een plaats om terug te komen. Ze maken zelf jam en appelcider. We kopen een fles, waarom heeft Nederland geen appelcider, zoals de Fransen die kennen. Hier is alles mierzoet.

Langs de weg.

De dag erop rijden we verder naar het Noorden en vinden laat op de dag een plekje in het gebied van de Serre. Nog 380 km te gaan voordat we thuis zijn. We staan langs de kant van de weg op een parkeerplaats bij een zuiveringsinstallatie, de wind giert rond de caravan. In de verte een kerktoren en geploegde akkers. We kruipen op tijd in bed om de volgende dag richting Nederland te rijden.

Frans oponthoud.

We zijn het erover eens dat Frankrijk mooie streken heeft. In de dorpen veel leegstand.

 

Weer rijden we over binnenwegen in de stromende regen. Bij Mons steken we de grens over. In België is het vreselijk  druk rond Brussel. Veel oponthoud om langs de ring te komen. We besluiten na Mechelen richting Eindhoven te rijden, omdat het richting Antwerpen ook vast staat.  Achteraf gezien was dit een slecht plan. Fred verrijdt zich in Mechelen en we komen tot stilstand in een doodlopende straat. Hij probeert daar te keren, maar helaas is het veel te krap. Hij zit vast tussen een hek en een plantsoentje  met een stoeprand. Het is ook lastig met zo een combinatie. Gelukkig ben ik in staat het geheel weer op de weg te krijgen met de uitstekende aanwijzingen van Fred. Wel hoor ik de as schuren over de stoeprand. Brr wat een stress. Tegen zes uur zijn we thuis. 11000 km gereden in 3,5 maand. Wel wat technische problemen, die we thuis kunnen oplossen. De waterpomp moet vervangen worden en een schakelaar functioneert niet naar behoren. We hebben is meer den 50000 km afgelegd de laatste drie jaar met de caravan. Onderhoud valt dan te verwachten.

Thuis staan er tulpen op tafel met een uitnodiging te komen eten bij de buren. Wat een super lief gebaar. Nieuwtjes worden uitgewisseld. Ook dat de buurman slechter wordt. Morgen erheen.

Het huis voelt onwennig. Groot. We hebben het niet echt gemist, die ruimte. Natuurlijk is de luxe van een afwasmachine, een wasmachine en dergelijke gemakkelijk. Maar we kunnen heel goed leven op 10 m2. Een hele troost voor als het huis te groot wordt. Dan zetten we gewoon de caravan in het weiland.

Vanmorgen bereikte ons het droevige bericht, dat Jan vannacht is overleden. Helaas hebben we hem dus niet meer levend gezien, maar hij wist dat wij veilig thuis gekomen zijn. Dat is voor ons een troost.