Dwars door de highlands

Vanuit Fortrose rijden we om het Croarty Firth (een zeearm) heen richting het Noorden dwars over Schotland. We volgen eerst een grotere weg, maar die is druk voor Schotse maatstaven en dat bevalt niet.  Het landschap is vlak en niet erg opwindend. Bij de eerst zinvolle mogelijkheid gaan we van de grote weg af over een B weg. Dit ziet er al een stuk beter uit, meer zoals we verwacht hadden. We hadden primair tegen de klok in langs de kust willen rijden, maar door een navigatie foutje, rijden we nu met de klok mee.

De wegen zijn smal met de gebruikelijke passings places. Iedereen rijdt rustig en men neemt de tijd elkaar te passeren. Erg druk is het niet. We passeren meren en het plaatsje Lairg en zien dan een mooie inham waar we prima kunnen staan. Het is nog vroeg, maar wat hindert dat? De zon schijnt en dit nodigt meteen uit tot een flinke wandeling na een kop thee.

We maken her en der wat foto’s, maar door de stralende zon is het licht erg hard. Vanavond als de zon ondergaat is mogelijk een beter moment. Zo meteen nog even lezen en dan is de dag weer om.

Na tafel zakt de zon langzaam achter de heuvels. Er is iets meer bewolking en het grijs vermengt zich langzaam met de rood wordende zon die een stralenkrans rond de wolken legt.

Ik loop naar buiten om het landschap te bekijken, dat nu lange schaduwen heeft en na vijf minuten kom ik weer binnen. Het kriebelt overal en dan zie ik de grote getalen midgets rond de caravan. Natuurlijk komen er een paar met mij binnen, Fred krijgt meteen ook de kriebels.

Het idee om nog een mooie avondzon en sterrennacht te fotograferen laten we varen. De midgets winnen deze keer. Trouwens het wordt hier niet op een redelijke tijd donker, je merkt goed dat we veel noordelijker zitten.

Vandaag onze tocht voortgezet door een ruig en erg mooi landschap. Her en der wordt veen gestoken in de drassige bodem. Ik houd hiervan, dit verlaten gebied, met alleen wat heuvels en meren en een beprekte vegetatie. Het is een stuk grijzer dan gisteren en op dit ogenblik miezert het. Tegen vier uur hebben we ons geinstalleerd op de camping in Durness.

Ik ben moe van het rijden. Snel nog even tanken, want dat is hard nodig en boodschappen doen. De zee beukt beneden op de rotsen en de wind staat vol op de kop van de caravan. Wij kijken op de zee uit. Life is good. Ik denk dat ik vanavond vroeg onder de wol kruip.