We zijn hier alweer een week en de tijd
vliegt voorbij met eigenlijk niets doen. Tenminste….
Maandag op de fiets gestapt om boodschappen
in het dorp te gaan doen. Conditie helemaal niets. Na een goede 10 km dacht ik,
ik wou dat ik thuis was, puffen en hijgen en een zeer achterwerk. Wat stom en
dan te bedenken, dat ik vroeger makkelijk 50 tot 80 km wegtraptte zonder al
teveel moeite. Op de racefiets zelfs meer. Brr, dat is een bittere leerschool,
dus meteen het goede voornemen gemaakt meer te fietsen. Dat wandelen legt geen
zoden aan de (conditie) dijk. Gisteren dan toch nog 30 km getrapt.
Gaat al iets beter houdt niet over.
Ik heb lekker mijn boek uitgelezen nog zo
een 5000 te gaan. Gaat nooit lukken.
Omdat we nu niet in Duitsland zitten, maar
in Nederland heb ik van de deugd een nood gemaakt en een workshop gevolgd bij
Frank. We zittten niet al te ver van Emmeloord. Veel geleerd over licht
settings in een ouderwetse opstelling. Wat kan ik hier van genieten en wat haal
ik daar een energie uit.
Fred, een dagje van mij verlost, gaat
fietsen via Schokland naar de balgstuw in Ramspol. Hij neemt zijn fototoestel
mee en zorgt voor de plaatjes. Hij komt me voldaan, na 50 km, ophalen in
Emmeloord.
 |
| De Balgstuw |
Op onze donderdag fietstocht kwamen we door het dorp Oene, langs een
dorpscafé. Hier hebben we gelunched met een broodje. Omdat het zo goed
verzorgd was en zij het predicaat hadden de beste biefstuk te serveren,
besluiten we hier ‘s avonds te gaan eten. Dat is lang geleden, dat we dit
zomaar spontaan gedaan hebben. Heerlijk even geen afwas en gedoe in de caravan.
Echt vakantie voor beiden.
Vanmorgen zeiden we tegen elkaar: "We kunnen de hele
dag in deze kleine ruimte blijven zonder ons te vervelen" en dat is ook zo.
Omdat we internet hebben, zijn we niet van de buitenwereld afgesneden. Verder is
het doodsstil op onze generator na, die pruttelt op de achtergrond. We wekken
te weinig zonne-energie op om aan onze electrische behoefte te voldoen.
Zondag in Kampen is rustig. We zwerven wat
door de straatjes bij een waterig zonnetje. In de haven liggen grote bemastte
schuiten. Vroeger had Kampen een bloeiende visserij maar die is, door de drooglegging
van het IJselmeer, kapot gegaan. In het
museum van Kampen verteld de laatste schipper van het terug lopen van de
visstand en de gevolgen voor de vloot in nog geen 40 jaar. De man was
aangeslagen toen hij vertelde over zijn schip Jente, genoemd naar zijn vrouw,
die voor 7 kinderen moest zorgen terwijl hij de hele week weg was.
In de hoofdstraat kun je de oude statige
huizen herkennen. Helaas zijn ook hier de beneden etage omgebouwd naar Blokker,
Kruidvat en ga zo maar door.
Uit de kerk klinkt zwaarmoedig gezang uit
volle borst. Het staat er behoorlijk vol met auto’s en fietsen. Het plaatsje
Kampen heeft 11 kerken. Een van de kerken gaat uit en de zwart gekouste vrouwen
en meisjes en net gekleede heren en jongens stromen naar buiten. Ik vind dit
een echt Hollands tafreel uit de ……..jaren. Mooi dat dit nog bestaat.
Ouderwets zondag vieren.
Het schijnt van de week koud te worden, ik
ben reuze benieuwd hoe de caravan zich houdt. Hij is in ieder geval niet
winterhard, maar we willen het wel uitproberen om niet tot al te grote
verassingen te komen als we naar Noorwegen gaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten