We weten, dat we ergens weer naar huis
moeten. Je kunt niet altijd weg blijven en er zijn thuis ook dingen, die
geregeld moeten worden. Fred moet zich melden voor een staar operatie, rechts.
Ik heb zelf ook nog her en der afspraken staan. Maar de ene dag zeggen we, we
gaan naar huis en de andere dag hebben we daar totaal geen zin in. We zijn
geloof ik, super lui geworden, ondanks het feit, dat we heel veel lopen.
Een avond gaan we nog een poging doen de
melkweg te fotograferen. Helaas bederven de wolken het uitzicht. Maar de hemel
is prachtig met sterren en de lucht inktzwart.
De afgelopen dagen was het weer
wisselvallig. Veel regen, maar met dikke schoenen en een goede jas, kom je een
eind. Gisteren weer de “nacht” tocht
gedaan van een paar dagen geleden. Toch eens bij normaal licht zien, hoe het
daar is. De stenen waren nat en glibberig, ik hield het na een half uur
klauteren voor gezien. Want je moet ook altijd terug. Het was niet makkelijk
bij de rivier te komen, door de steile kanten van de rotsen. Fred heeft nog wel
een paar mooie plaatjes geschoten.
Daarna naar het likeur museum in Spiegelau.
Ze zijn beroemd om Bärwurtz, een sterke drank getrokken uit een wortel van een
kruid, dat hier in de buurt groeit. Het kruid ruikt als een mix van maggie en
selderie. Zo schijnt die drank ook te smaken. Voor mij ronduit niet lekker.
Maar iedere meug zijn heug.
Doorgelopen naar een andere
bezienswaardigheid. Een ouderwetse gaststube. Ook hier de verkoop van drank en
andere souvenirs. Niet de moeite waard en een zware etenslucht doet mij aan
het bejaardenhuis denken. (Lees vergane glorie). Trouwens degene die ons te
woord staat is ook bejaard. Plaatje compleet.
In een sportwinkel maken we een praatje met
de eigenaar. Hij geeft ons tips over de omgeving, (twee keer naar het VVV
geweest en nooit deze info gehad). Hij blijkt ook een enthousiast wandelaar te
zijn. Weet waar de mooie punten liggen en dat is voor ons waardevol. Hij
vertelt dat er veel terugloop van tourisme is. Vroeger was Klingenbrunn geliefd
bij de Hollanders, die willen langlaufen, maar nu niet meer, omdat Tjechië
goedkoper is en omdat er overal sneeuwkanonnen zijn ingezet op de piste.
Ik vraag, hoe het mogelijk is dat er zoveel
zonnepanelen zijn. Bij ons loont het niet meer energie op te wekken dan er
wordt verbruikt, door belastingmaatregelen.
Hij vertelt, dat er een paar jaar geleden
60 Eurocent per KW/h werd betaald, dit is nu minder. Boeren gingen massaal
panelen plaatsen. Minder werk en slapend rijk. (letterlijk). Een vriend werd in
korte tijd miljonair, aan installaties. Het heeft een slechte uitwerking gehad
op de flora en fauna, want waar geasfalteerd is voor de panelen, groeit niets.
De gevolgen laten zich raden. Duitsland heeft een energie overschot en verkoopt
elektriciteit aan Tjechië. ‘s Nachts is er een tekort, omdat de panelen niets
opleveren. Tjechië levert dan, alleen tegen een hogere prijs. Alles wordt
gefinancierd door de burger. Hij was daar niet blij mee.
Vandaag weer naar het stuwmeer geweest, nu
de andere kant om. Er valt hier nog zoveel te zien. Het is behoorlijk
regenachtig en na een kilometer of vijf houden we het voor gezien. Fred heeft
zin in pizza en moet ook nog biertjes hebben. Onderweg gestopt bij een Edeka.
Als we afrekenen wordt zijn betaalkaart niet geaccepteerd. De kaart van de ING
is geen EC kaart volgens hen. Raar want hier in het dorp wordt hij wel geaccepteerd. Ik voel Fred bokkig worden,
van het moet en zal. Ik ben bang dat hij boos wegloopt. Maar zo een kassière
kan er ook niets aan doen. Regels zijn regels en zeker in Duitsland. Gelukkig
hebben we cash geld. Toch raar, dat je nog in dit soort situaties terecht kunt
komen in een zo modern land. Ik had al gehoord, dat de winkels veel moeten
betalen voor een terminal en iedere transactie. Het zal dan wel afhangen van de
voorwaarden met welke club zij in de weer gaan.
De terugreis ligt op de loer, alleen is de
vraag wanneer. We zien wel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten