zondag 11 mei 2014

Odersbach



Er is veel gebeurd sinds 1 April. Het merendeel leuke dingen.
De tijd vliegt door je vingers, dat is een vaak gehoorde klacht van pensionados. Ik realiseer me dat het de waarheid is. Waardoor dat komt? Je legt jezelf allerlei doelen op . Even dit doen, even dat. En al die “evens” passen niet in 24 uur, zeker niet als je relaxed om 8 uur de wekker zet. Opstaat met een krantje bij het ontbijt.  Voor je het weet is het tegen tien uur. Oef en dan de koffie, want we wijken niet af van het koffie schema. Zo kom je de dag wel door.
We hebben na onze thuiskomst veel gedaan. Alle kinderen en kleinkinderen bezocht. De caravan en auto schoongemaakt wat een behoorlijke klus was.  Het Sahara zand van de stormen zat overal. Zaken gerepareerd die aan vervanging toe waren. Onkruid in de tuin gewied, de planten kas ingericht en ga zo maar door. Daarnaast veel vrienden gezien en bijgekletst. Eindeloos veel telefoontjes gehad en zo lang waren drie maanden helemaal niet. Het goede nieuws is dat iedereen je gemist heeft en dat is een heerlijk gevoel.
Ook het buurtjes feest was meer dan gezellig, goed om iedereen te zien en samen te genieten van een heerlijke overvloedige maaltijd.
Tijdens onze afwezigheid heeft een vogel zich genesteld in de ventilator van de badkamer. Hij was inmiddels overleden. Toen wij de ventilator aan zetten was er een behoorlijke knal en sloeg de hoofdzekering eruit. Het rare was dat er geen stop gesprongen was. Wij de ventilator vervangen, maar er gebeurde niets. Uiteindelijk kwam ik erachter dat er een groep kapot was. De pomp van het riool deed het ook niet meer.  Nadat het Nuon geweest is en een en ander gereset heeft, was het euvel verholpen.
Ook zaken als tandarts en ziekenhuis stonden op het programma.
 Je verbaast je over de  inefficiëntie van afspraken. Altijd wachten!!!. Tot nu toe zijn alle ziekenhuis uitslagen volgens verwachting.  Zo te zien geen verslechtering in Fred zijn geheugen functies, al moet er voor de zekerheid nog wel een controle test gedaan worden. De logopedie vond geen aanleiding Fred verder onder behandeling te nemen. Ook goed nieuws, we wisten al dat hij slordig is in zijn uitspraak en dat zal dan wel zo blijven. Zelf sta ik begin Juli voor de grote jaarlijkse controle gepland.  Ook de dermatoloog heeft nieuwe middeltjes voorgeschreven om mij van mijn rode gepukkelde neus af te  helpen.
De logeerpartij van de kleinkinderen was een groot succes. Met koningsdag hebben we allerlei spelletjes in het dorp gedaan en ze deden driftig mee. Lekker ouderwets, zaklopen, blik werpen, koolwerpen, springkussen etc  en met veel enthousiaste ouders. Omdat we de tuintobbe speciaal voor hen schoongemaakt hadden, kon er naar hartenlust  gebadderd worden in de tuin. Dat was een groot succes. Lisa heeft nu haar zwemdiploma en toont vol trots haar onderwater kunsten. Ook Carijn zag af van bandjes, ze kon goed staan en voelde zich heerlijk vrij.
Op zeker moment zegt Lisa: ”Ik ben een haai”, Carijn maakt een schrikbeweging en kleine Nadine reageert prompt met  “Ik ben een baby haai”, hilarisch.  Na vijf dagen mochten ze weer naar huis. Wij lekker opruimen en genieten van de weergekeerde rust. Het was gezellig en ik verheug me op de kampeer partij in Juli.
We zijn nu weer op weg. We zitten in Duitsland aan de rivier de Lahn.  Het is hier naar mijn gevoel een bejaarden omgeving zoals  een reisje langs de Rijn. Door de vele regen is alles erg groen, de rivier stroomt behoorlijk, veel jonge eendjes. Vanmiddag zijn we naar Weilburg gelopen zo een 4 a 5 kilometer hiervandaan. Daar is een slot en een museum. Het stadje heeft veel vakwerk huizen. Gelukkig hadden we een paraplu bij ons en goede regenkleding. Want het plenst steeds, maar na woensdag schijnt het beter te worden.
We hopen morgen een stuk te fietsen, zo niet gaan we weer wandelen. En ik heb mijn PC bij me om alle foto’s van Marokko te kunnen sorteren en bewerken voor een fotoalbum. Ook nog een hele klus omdat het er meer dan 1500 zijn.
De rede dat we hier zijn neergestreken is een onderhoudsbeurt voor de Airstream bij de dealer. Er zijn wat zaken die vervangen moeten worden en nagekeken. Dus maken we er een mini vakantie van en genieten weer volop van ons kleine makkelijke huis.  Ondanks de regen verliep de reis goed. Een rubber van een luik moet vervangen worden omdat we er achter komen dat iets nat geworden was. Dat merk je niet in Marokko. De tweede accu die Fred heeft geplaatst is nu al een succes en we zijn onafhankelijk van de stroompaal.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten