Er is veel gebeurd sinds 1 April. Het merendeel
leuke dingen.
De tijd vliegt door je vingers, dat is een vaak gehoorde klacht van
pensionados. Ik realiseer me dat het de waarheid is. Waardoor dat komt? Je legt
jezelf allerlei doelen op . Even dit doen, even dat. En al die “evens” passen
niet in 24 uur, zeker niet als je relaxed om 8 uur de wekker zet. Opstaat met
een krantje bij het ontbijt. Voor je het
weet is het tegen tien uur. Oef en dan de koffie, want we wijken niet af van
het koffie schema. Zo kom je de dag wel door.
We hebben na onze thuiskomst veel gedaan. Alle kinderen en kleinkinderen bezocht. De caravan en auto schoongemaakt wat
een behoorlijke klus was. Het Sahara
zand van de stormen zat overal. Zaken gerepareerd die aan vervanging toe
waren. Onkruid in de tuin gewied, de planten kas ingericht en ga zo maar door.
Daarnaast veel vrienden gezien en bijgekletst. Eindeloos veel telefoontjes
gehad en zo lang waren drie maanden helemaal niet. Het goede nieuws is dat
iedereen je gemist heeft en dat is een heerlijk gevoel.
Ook het buurtjes feest was meer dan gezellig, goed om
iedereen te zien en samen te genieten van een heerlijke overvloedige maaltijd.
Tijdens onze afwezigheid heeft een vogel zich genesteld in
de ventilator van de badkamer. Hij was inmiddels overleden. Toen wij de ventilator aan zetten was er een
behoorlijke knal en sloeg de hoofdzekering eruit. Het rare was dat er geen stop
gesprongen was. Wij de ventilator vervangen, maar er gebeurde niets.
Uiteindelijk kwam ik erachter dat er een groep kapot was. De pomp van het riool
deed het ook niet meer. Nadat het Nuon
geweest is en een en ander gereset heeft, was het euvel verholpen.
Ook zaken als tandarts en ziekenhuis stonden op het
programma.
Je verbaast je over de inefficiëntie van afspraken. Altijd
wachten!!!. Tot nu toe zijn alle ziekenhuis uitslagen volgens verwachting. Zo te zien geen verslechtering in Fred zijn
geheugen functies, al moet er voor de zekerheid nog wel een controle test
gedaan worden. De logopedie vond geen aanleiding Fred verder onder behandeling
te nemen. Ook goed nieuws, we wisten al dat hij slordig is in zijn uitspraak en
dat zal dan wel zo blijven. Zelf sta ik begin Juli voor de grote jaarlijkse
controle gepland. Ook de dermatoloog
heeft nieuwe middeltjes voorgeschreven om mij van mijn rode gepukkelde neus af
te helpen.
De logeerpartij van de kleinkinderen was een groot succes.
Met koningsdag hebben we allerlei spelletjes in het dorp gedaan en ze deden
driftig mee. Lekker ouderwets, zaklopen, blik werpen, koolwerpen,
springkussen etc en met veel enthousiaste
ouders. Omdat we de tuintobbe speciaal voor hen schoongemaakt hadden, kon er
naar hartenlust gebadderd worden in de
tuin. Dat was een groot succes. Lisa heeft nu haar zwemdiploma en toont vol
trots haar onderwater kunsten. Ook Carijn zag af van bandjes, ze kon goed staan
en voelde zich heerlijk vrij.
Op zeker moment zegt Lisa: ”Ik ben een haai”, Carijn maakt
een schrikbeweging en kleine Nadine reageert prompt met “Ik ben een baby haai”, hilarisch. Na vijf dagen mochten ze weer naar huis. Wij
lekker opruimen en genieten van de weergekeerde rust. Het was gezellig en ik
verheug me op de kampeer partij in Juli.
We zijn nu weer op weg. We zitten in Duitsland aan de rivier
de Lahn. Het is hier naar mijn gevoel
een bejaarden omgeving zoals een reisje
langs de Rijn. Door de vele regen is alles erg groen, de rivier stroomt
behoorlijk, veel jonge eendjes. Vanmiddag zijn we naar Weilburg gelopen zo een 4 a 5 kilometer hiervandaan. Daar
is een slot en een museum. Het stadje heeft veel vakwerk huizen. Gelukkig
hadden we een paraplu bij ons en goede regenkleding. Want het plenst steeds,
maar na woensdag schijnt het beter te worden.
We hopen morgen een stuk te fietsen, zo niet gaan we
weer wandelen. En ik heb mijn PC bij me om alle foto’s van Marokko te kunnen
sorteren en bewerken voor een fotoalbum. Ook nog een hele klus omdat het er
meer dan 1500 zijn.
De rede dat we hier zijn neergestreken is een
onderhoudsbeurt voor de Airstream bij de dealer. Er zijn wat zaken die
vervangen moeten worden en nagekeken. Dus maken we er een mini vakantie van en
genieten weer volop van ons kleine makkelijke huis. Ondanks de regen verliep de reis goed. Een
rubber van een luik moet vervangen worden omdat we er achter komen dat iets nat
geworden was. Dat merk je niet in Marokko. De tweede accu die Fred heeft
geplaatst is nu al een succes en we zijn onafhankelijk van de stroompaal.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten