Ringsted, Denemarken.

We vertrekken vroeg om vandaag op te schieten. We willen minstens ver in Denemarken komen. Het doel is Ringsted. Zo een 500 km verderop. Bij de camping aangekomen, moeten we ons melden met een app. Je betaald dan via je credit kaart. Helaas gaat er van alles mis, we kunnen niet betalen en daarmee niet de camping op. We willen gewoon een plaatsje, iets eten, een douche en dan plat. We bellen naar de beheerder, die niet bij de camping woont en leggen uit dat de app niet werkt. Hij vraagt of we contant geld hebben, maar we hebben geen Deense kronen. Euro’s?? Ja ik heb nog 30 Euro. Hij zal iemand sturen. Er komt een oudere heer aangesloft na enige tijd. Hij vraagt 40 Euro voor een nacht zonder stroom en apart betalen voor een warme douche. Ik ontplof en zeg dat ik dit wel erg veel geld vindt. Ik sleur Fred verbouwereerd mee de auto in en foeter dat ze gek geworden zijn. Inmiddels is het goed laat aan het worden. Dan maar proberen een vrij plekje te vinden. We rijden een mooi bospad in en natuurlijk geen plaats om te draaien. Dat wordt afkoppelen en dan de trailer met de hand draaien. De auto kan er net langs, ook weer opgelost. Dit wordt dan onze nacht-plek. 

Het is in Denemarken verboden vrij te kamperen, dus staan we vroeg op om zo een bekeuring te vermijden. We haken de trailer aan en de poten omhoog. Dan kampeer je niet maar rust je gewoon uit. Er hangt een mooie mist in het bos, lekker fotogeniek. Na het schieten van een paar foto’s rijden we verder.

Nu is het doel de Duitse grens, om vandaar uit naar Vries te rijden, waar mijn dochter woont met de kleinkinderen. Helaas toets ik de coordinaten van de camping verkeerd in, en als we na een dikke 600 km bij de “camping” aankomen, staan we op een industrie terrein. De camping is nog 30 km verderop. Balen. Met voor die dag 675km op de teller (wat echt veel is met een caravan)

staan we voor de poort van de camping. Het is nu al half tien s’avonds en natuurlijk niemand te zien. Het mededelingen bord verteld dat er rond tien uur s’ochtends iemand aanwezig is. Wat een pech dus nu een ander scenario. Eerst maar iets eten. De camping  ligt aan de rand van een stadje omgeven door een plantsoen. Het plantsoen wordt gebruikt door honden bezitters en wandelaars. Er staan grote bomen, met daaronder een parkeerplaats. Dus voor ons dekens om de nacht door te brengen. Na de maaltijd lopen we de camping op, om daar te gaan douchen. Heerlijk illegaal natuurlijk. Maar voor ons werd het tijd om te gaan douchen, dat was er een beetje bij-in geschoten. Verfrist duiken we ons bed in. 

De laatste nacht kamperen we in Vries op de oprit. Het is goed iedereen weer te zien. We rijden terug via Winterswijk, waar een grote kampeerhal is. Hier oriënteren we ons op voortenten en kopen een nieuw neuswiel. De omgeving van Winterswijk is mooi, daar gaan we zeker naar terug. op de camping rekenen we 16 Euro af voor de nacht. 

Onze lieve buren hebben een prachtig boeket op de tafel gezet plus een mand aanmaakhout. De kachel brandt en zo is oost-west thuis weer best. De komende dagen staan in he teken van opruimen en schoonmaken, de vakantie naar Scandinavië is onvergetelijk. In totaal hebben we meer dan 8000 km gereden.  We hebben enorm genoten van de natuur. Ik heb heel veel foto’s die nog ontwikkeld moeten worden.

 Ook wil ik van onze oude tent een aangepaste tent voor de trailer maken, dus weer voldoende te doen. De eerste afspraken voor studio werk zijn ook gemaakt. Eruit zijn is heerlijk en geeft me weer veel energie, na een sukkelig jaar.  

Via de Peer Gynt Wegen naar Vänersborg.

Het heeft de hele nacht gevroren. Door de vele regen is de weg veranderd in een ijzige blubber partij. Dit wordt erg voorzichtig rijden max 30km. Ondanks onze dikke banden, met de aanduiding Mud en Snow (ook op de trailer) voelt het niet echt lekker. Het uitzicht maakt veel goed. De optrekkende mist zorgt voor een surrealistisch beeld over het waterige, vlakke landschap. De weg loopt over een plateau van 900 meter hoog. Het waait, met soms een spatje zon en regen natuurlijk. We overleggen even over de route en besluiten om zo snel mogelijk naar de grotere weg te gaan, waar het beter is, in ieder geval asfalt. Het valt ons reuze tegen van de banden, die we voor het weggaan nog vervangen hebben. Leuk voor meer normalere omstandigheden, maar hier niet tegenop gewassen. Weer een leerpunt, voor een reis onder meer extreme omstandigheden.  We zijn nog lang niet uit gekampeerd .

We vinden tegen vijf uur een plekje aan het Vänernmeer. We hebben een app waar we info op vinden voor camper plaatsen in de natuur. In de beschrijving staat, dat hier vaak campers zijn, wat zo is, want we hebben nu regelmatig buren. Het meer is kraakhelder dus prima als (af)was water.

Bij een poging water te halen in het meer, raakt de knoop van het touw los, daar drijft de emmer. Hij komt aangelopen voor zijn bijl, want hij heeft een lange stok nodig om de emmer naar de kant te loodsen. Pak toch een tentstok, die kun je ook lang maken. De stijger, ligt zo een twee tot drie meter boven het water. Gelukkig werkt dat, de emmer is ook weer thuis. 

 Drinkwater halen we bij de benzinepomp. Dat is overal goed geregeld. Bij een pomp kun je ook altijd naar de Wc, gratis en schoon. Aangezien we zo langzamerhand huiswaarts moeten, (niet echt willen), blijven we hier een paar dagen luilakken. Het plaatsje Vänersborg, heeft een Tourist Information en na een bezoek zijn we op de hoogte van de twee natuur reservaten in de omgeving. Plus er is een Eland museum, dat we bezoeken. Hier wordt alles omtrent de Eland uitgelegd, de geluiden die hij maakt, hoe hij hoort, wat hij ziet etc etc. Ik wist niet dat hij zijn horens in de zomer verliest.

Er hangen oude prenten, plus er is video over de eland jacht, met de koning. Ze bereiken het gebied met een open stoomtrein, het ziet er allemaal heerlijk kneuterig uit. 

Na afloop rijden we verder het gebied in. Ik spot een eenhoorn in de boom. 

Helaas geen eland gezien. Na een lekkere wandeling, terug naar het kamp. De kachel brandt in de tent. we eten de zoveelste IJslandse maaltijd. die zijn echt succesvol en zo klaar. Daar ga ik me de komende tijd nog meer op concentreren. 

Er is een grote tweedehands winkel, open op donderdag. Er staat een prachtige bank, helaas niet mee te nemen. Wel een “nieuwe” waterketel, het ding van ons heeft zijn tuitje verloren.    

Zo tuttelen we een paar dagen door, voor we naar huis vertrekken. Thuis valt er veel te doen. Fred wil de kachel inbouwen en we willen zien of er een kleine boiler in de trailer te plaatsen is.