Het is heerlijk een break te hebben van je daagde beslommeringen. Niet te ver weg, maar toch apart. Doel Terschelling. De boot vanaf Harlingen doet er twee uur over, tijd genoeg om afscheid te nemen van de wal. We zijn al vaker op Terschelling geweest in onze vroegere jaren. Oeral was een geliefd doel. Toen dit te druk en te commercieel werd zijn we daar mee gestopt.
Nu een hernieuwde kennismaking met duin, zand, wind en zee. De fietsen kunnen mee, in de auto en in de caravan. De camping is besproken, je kunt niet overal met een caravan kamperen op Terschelling.
De overtocht loopt voorspoedig, wel even stressen omdat wij ons een half uur vergist hadden. Aan boord genieten we van een heerlijke kop koffie met een super gebakje. Het is niet druk, genoeg bank ruimte. We vlijen ons neer en doen een tuk. (Oude mensen).
Tegen de avond komen we op camping Dennedune. Een klein terrein, gemoedelijk. Een warme douche, koud water in de washokken, plus ouderwetse WC. Een paar gasten hangen nog rond. Er zijn ook appartementen, maar alles heel primitief en kleinschalig.
Het weer is wisselvallig, dagen met veel regen en veel zon. De wind meestal aanwezig.
Ik denk dat 95% van de fietsers hier elektrisch rijdt, wij trappen ons kapot fietsend van het ene eind van het eiland naar de andere kant, de Boschplaat. Van de waddenkant naar de zeekant. Zelf vind ik het wad prachtig, vogels foerageren met laag water. Het zit er vol leven. Als de zon laag staat schittert het water met een zachte gloed. Friese paarden zie je op het strand en in de wei. Prachtige zwarte exemplaren met dikke konten, langen manen en sokken.
Fred wil graag naar het drenkelingen huisje, een zandpad leidt erheen. Na een behoorlijke klim over het duin zijn we er. Fred installeert zijn statief met zijn camera erop. Hij wil een lange exposure maken door een bijna zwart filter op de lens te draaien. Is hij net zover, komt de strandbus eraan. Een horde mensen stapt uit en gaan volop in beeld staan. Ik denk, heb ik me daarvoor 15km kapot gefietst, met straffe wind op kop. Hij baalt als een stekker. We wachten nog even en aanvaarden dan de terugweg. Ik vind dat onze inspanning wel een traktatie waard is, dat wordt een Guinness en appelcider in de Ierse pub verderop.
We boeken meteen een diner voor de volgende dag, de kaart ziet er goed uit. Af en toe jezelf verwennen. Het eten is er uitstekend, blijkt later.
Wat we verder gedaan hebben, veel geslapen, West Terschelling bezocht en daar een jas gescoord. In Midsland chocolademelk met veel slagroom gedronken, de beroemde strandtenten bezocht, zoals het Heartbreakhotel, of Kaaphoorn. Door het Hoornse bos gelopen. Het regent de afgelopen dagen continu, dus daarom nu tijd voor het blog. Buiten zijn is geen optie, tenzij je behoorlijk nat wilt worden.
De geiser die we gekocht hebben is een groot succes. Lekker warm water. Hier ben ik blij mee. Zelf douche ik achter de caravan in de keuken tent. Hoef ik niet onder het pisstraaltje van de camping te staan. Dat beloofd wat voor IJsland, want die reis is weer geboekt op 20 mei 2023.
