Oudjaar

Welke vogel is dit? Zie je veel een pieper?

Het is Oudjaar. Weer een jaar vol ups en down voorbij. Maar gelukkig dat we het samen beleven en en leuke dingen samen kunnen doen. Het kan zo anders zijn. Ziekte overvalt je en opeens gaan plannen de lucht in. Weer zijn er kennissen en vrienden weggevallen en dan besef je dat je gezegend bent met de kleine ongemakken des levens, die ook wij tegen komen.

Met ons beide gaat het goed. Ik heb mezelf beter verklaard al blijf ik nog eens per jaar onder controle. Fred heeft ook geen zichtbare achteruitgang en neemt trouw zijn medicijnen in om een tweede infarct te voorkomen. Hij moet nog een staar operatie ondergaan, omdat naar het schijnt de medicijnen invloed kunnen hebben op het vernieuwen van het oogvocht. Wisten wij veel, het is een routine operatie en zal niet teveel ellende geven. Voordeel van thuis zijn is tijd voor familie en vrienden. 

 

Hek in de Sahara

We hebben een heerlijke wandeling langs het strand gemaakt om te zien of we de zwarte Ibis kunnen spotten bij de rivierbedding van Souss Massa. En dat is gelukt al stonden ze erg ver weg.

 Er was een meeuw die een vissenkop gevonden had. Het was een vermakelijk gezicht te zien hoe hij de kop probeerde te verschalken. Gehaast om zijn belagers af te schudden. Opeens had hij de kop in zijn bek, maar hij was veel te groot en moest hem toch weer kleiner proberen te krijgen. Schudden en trekken is dan het concept.



 

Op zeker moment heb ik mijn lenskap verloren en zowaar werd die terug gebracht door een Marokkaanse jongen. Fantastisch.

Als we over de piste rijden gebaart een herder dat hij een sigaretje wil. Wij zijn niet rokers dus helaas. Fred geeft hem een biertje, wat was die man gelukkig. Zo blij, dat maak je zelden mee. Leuke ervaring. Hij straalde aan alle kanten en stopte zijn buit snel weg. Die slaapt zijn roes uit bij de schapen.

 

Een koereiger die een rit neemt op een schaap.



 

Op aanraden van Jean-Christoph (campingbaas) naar de souk van Inezgane gereden. Dit is een echt souk zonder Europeanen. Je kunt er kleding kopen, daar staat hij bekend om. Zoveel kramen op zo  weinig vierkante meters heb ik nog nooit gezien. Stapels t-shirt, schoenen die uitgestald zijn, broeken, marokkaanse kleding, sjaals ga zo maar door. Een kleuren rijkdom die pijn doet aan je ogen. We worden weinig lastig gevallen, dat valt ook op na ons bezoek aan Agadir-souk El Had. We zien sporadisch een tourist. Jammer dat men zijn kleding niet aanpast naar de marokkaanse gewoonte, want te luchtige kleding wordt niet gewaardeerd.

Het is leuk hier rond te zwalken en natuurlijk houden we ons ogen open voor de kleinkinderen. Helaas zijn de maten niet eenduidig en als ik om een broek voor een 8 jarige vraag komt men met een maat aan waarvan ik denk dat is een vierjarige. Die gok durf ik niet te nemen. Het blijft lastig iets leuks te vinden.   

We komen thuis met heerlijke handgemaakte koekjes.

Tegen een uur is de souk dicht en gaan we gezellig lunchen in een restaurant. Tahine kip, de eerste keer sinds we weg zijn. Doorgaans koken we zelf. Het is veel eten voornamelijk kip maar erg lekker. Als we bij de auto komen staan twee dames ons op te wachten ze bedelen om geld. We geven ze maar was om er vanaf te zijn. Dan worden we aangesproken door een Marokkaanse jongen. Mogelijk was tijdens het uitstappen mijn batterij-pack gevallen. Hij geeft hem terug. Had al die tijd onze auto in de gaten gehouden. Kom daar in Nederland maar eens om. Daar ons kleine geld naar de dames is gegaan hebben we geen klein geld voor de parkeer wachter. Alleen nog 10 Dirham (1 euro). Als we die hem geven wisselt hij die keurig en krijgen we gewoon 8 Dirham retour. Weer zo een positieve ervaring.

Helemaal voldaan en blij weer naar huis. Weer zo een gouden dag in het verre Marokko.

Vanavond wordt het rustig voor ons. Oudjaar vieren ze niet, morgen op de dag hier een gezellig etentje met paella voor het vieren van het Nieuwe Jaar. Life is good!

Bij deze nogmaals alle beste wensen van ons beiden gewenst. Geniet zolang het kan en grijp je kansen, want dat is super belangrijk.

Het goede leven, lunch aan zee.