
De lucht blijft de hele week grijs en
mistig, het voorspelde zonnetje laat op zich wachten. Jammer is dat, want dit
grijze weer geeft vlakke foto’s en weinig inspiratie tot mooie beelden.
De natuur rond de Oostvaardersplassen is
mooi, het is een ruig gebied, waar de natuur zijn gang mag gaan. De dieren
moeten rust krijgen in de winter, om niet teveel energie te verliezen met zich
bewegen en zodoende hun opgebouwde vet reserve te sparen. Er is een behoorlijk
gebied afgesloten voor publiek. We hebben geluk, als we wat herten tegen komen
rond vijf uur. Mooi gezicht is zo een kudde.
Op dit ogenblik is er discussie over de
dieren in de Oostvaarders plassen. Het gebied is te klein voor alle grote
grazers en daardoor creperen veel van hen. Er gaan stemmen op om ze te
verplaatsen naar rijkere gebieden of toch af te schieten. De meningen hierover
zijn verdeeld tussen de diverse milieu groeperingen.
In het bezoekers centrum kun je heerlijke
chokolademelk met slagroom drinken. Een aanrader evenals een bezoek aan de
Oostvaardersplassen.
De caravan houdt het redelijk goed. Binnen
snort de kachel continue. Er gaat best veel gas doorheen. Gisteren is de
waterpomp op het terrein bevroren. Fred ging op stap om water te zoeken en vond
een buurman verderop bereid ons water te geven. Kunnen we weer even verder.
Een tochtje langs de IJssel was geen
succes. Mijn god, wat was het daar koud. Werkelijk na een kwartier wandelen
waren mijn handen ijsklompen. Ondanks mijn dikke jas, muts, lange onderbroek en
meerdere truien is het koud. Dat hebben we snel voor gezien gehouden. Als je
een foto wilt maken moet je iedere keer je handschoenen uittrekken, echt niet
fijn.
Een bezoek aan Kasteel Cannenburg was verrassend,
ondanks het feit dat het kasteel gesloten was. In de fraai aangelegde tuinen met vijvers, kun je wandelen en waant je terug in het rijke verleden.

Morgen, als het weer het toelaat, richting
huis. Zonder water wordt het wel erg afzien. En een open haard is ook niet te
versmaden.