Alweer een week verder en het was koud met
een minium temperatuur van min 8 graden. Gure wind en niet echt aangenaam,
vooral aan de waterkant bij de IJssel en bij de Oostvaardersplassen. Maar goed
daardoor laten we ons niet weerhouden om te gaan lopen en proberen iets ervan
te maken. We hebben het best naar ons zin binnen en cocoonen behoorlijk. Lekker
lang slapen en een boek lezen.
De lucht blijft de hele week grijs en
mistig, het voorspelde zonnetje laat op zich wachten. Jammer is dat, want dit
grijze weer geeft vlakke foto’s en weinig inspiratie tot mooie beelden.
De natuur rond de Oostvaardersplassen is
mooi, het is een ruig gebied, waar de natuur zijn gang mag gaan. De dieren
moeten rust krijgen in de winter, om niet teveel energie te verliezen met zich
bewegen en zodoende hun opgebouwde vet reserve te sparen. Er is een behoorlijk
gebied afgesloten voor publiek. We hebben geluk, als we wat herten tegen komen
rond vijf uur. Mooi gezicht is zo een kudde.
Op dit ogenblik is er discussie over de
dieren in de Oostvaarders plassen. Het gebied is te klein voor alle grote
grazers en daardoor creperen veel van hen. Er gaan stemmen op om ze te
verplaatsen naar rijkere gebieden of toch af te schieten. De meningen hierover
zijn verdeeld tussen de diverse milieu groeperingen.
In het bezoekers centrum kun je heerlijke
chokolademelk met slagroom drinken. Een aanrader evenals een bezoek aan de
Oostvaardersplassen.
De caravan houdt het redelijk goed. Binnen
snort de kachel continue. Er gaat best veel gas doorheen. Gisteren is de
waterpomp op het terrein bevroren. Fred ging op stap om water te zoeken en vond
een buurman verderop bereid ons water te geven. Kunnen we weer even verder.
Een tochtje langs de IJssel was geen
succes. Mijn god, wat was het daar koud. Werkelijk na een kwartier wandelen
waren mijn handen ijsklompen. Ondanks mijn dikke jas, muts, lange onderbroek en
meerdere truien is het koud. Dat hebben we snel voor gezien gehouden. Als je
een foto wilt maken moet je iedere keer je handschoenen uittrekken, echt niet
fijn.
Een bezoek aan Kasteel Cannenburg was verrassend,
ondanks het feit dat het kasteel gesloten was. In de fraai aangelegde tuinen met vijvers, kun je wandelen en waant je terug in het rijke verleden.
Vandaag naar Urk geweest. Bij CameraNu werd
een lezing over Wacom teken-tabletten gegeven. Altijd leuk om te luisteren en
iets nieuws op te pakken. Daarna zijn we Urk ingelopen. De tijd staat daar
stil. Ze spreken een heel eigen dialect, razendsnel en niet te verstaan. De
kleine huisjes zijn een plaatje van vroeger tijden. De haven ligt vol met
platbodems, pleziervaartuigen en jachten. Je ruikt de vis overal en bij het
monument voor de verdronken vissers, kun je je al de tragedie die zich heeft
afgespeeld levendig voorstellen. Eens per jaar is er een Urker herdenkingsdag
voor alle verdronken vissers. Men brengt zijn tijd door in de kerk en alles is
gesloten. Hier kwamen we, op tijd, achter toen we woensdag naar Urk wilden. Je
bent daar dan niet welkom.
Morgen, als het weer het toelaat, richting
huis. Zonder water wordt het wel erg afzien. En een open haard is ook niet te
versmaden.
