zaterdag 18 januari 2014

Argan olie

Wat vliegt de tijd, als je bedenkt dat we al vier weken weg zijn. Het voelt niet zo, gelukkig maar, want dan zouden we alweer naar huis verlangen.
Gisteren hebben we tussen de buien door de caravan gepoetst. Daarna met WD-40 een beschermlaag op het aluminium gespoten en uitgewreven. Het resultaat is prachtig. Hij glimt en het water parelt eraf. Vanaf vier uur bleef het maar regenen, grote stort buien. De putten in de straat lopen over en er ontstaan kleine riviertjes. Het elektriciteitsnet begeeft het bij iedere nieuw bui.  Ik had een film op de PC staan dus die opgezet. Lekker knus op de bank niets doen.
 

 
 
Vandaag naar een tuin geweest, dat was de bedoeling. We reden over een zandweg, vol met stenen en gaten en diepe plassen. Echt off-road. Uiteindelijk komen we bij een nederzetting. De school is uitgegaan en het barst er van de kinderen rond een jaar of 8. Ze vragen lachend om snoep en dirhams. Maar ik geloof niet dat ze echt op resultaat rekenen. Overal ligt afval, plastic en andere zooi. Achter een hek stapels oude autobanden. Als we uiteindelijk bij de ommuurde tuin komen, is hij gesloten. Jammer, we kunnen er niet in. Wel een ervaring rijker, want ik blijf het landschap dat zo weerbarstig is erg boeiend vinden. Op de terugweg gaan we naar een coöperatie. Die worden in het leven geroepen om vrouwen werk te geven. Argan olie is het goud van Marokko. We zitten hier midden in het gebied. De Argan bomen worden beschermd. Vroeger aten de geiten de vruchten op en spuugden de noten (pitten) uit. Nu wordt de vrucht gedroogd en van schil ontdaan. De overgebleven amandelvormige noot wordt op een steen gekraakt en van de pit ontdaan. Voor consumptie wordt deze pit  licht geroosterd, voor cosmetische doeleinden meteen vermalen. De dikke smurrie wordt vermengd met water, waardoor de olie zich afscheid. Het onderstaande mengsel wordt geperst. De buitenste schil van de vrucht is veevoeder, de harde schil van de noot brandstof. De dikke koek wordt gemengd met honing en amandelen en dient als pindakaas. Voor 1 liter olie is 32 kilo gepelde noot nodig, een boom geeft na bewerking ongeveer een liter olie.
Het is een arbeidsintensief proces. Het ondersteunt de plaatselijke bevolking in een levensbehoefte en daarom wordt het proces niet geautomatiseerd.
Van de geurloze cosmetische olie wordt van alles gemaakt, shampoo, lotions, bodymilk, lippenbalsem ga zo maar door.  Het is allemaal duur, dat komt ook door het proces.
De consumptie olie wordt rauw gebruikt over salades en gerechten. Hij smaakt heerlijk naar hazelnoten en een beetje gekruid. Heel apart. We nemen een flesje mee.
Thuisgekomen naar de banden-man. Na een uur zijn we twee autobanden rijker en dat geeft een veilig gevoel.
 
 
 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten