De dorpjes stellen niet veel voor, sommige bestaan uit halve
huizen. We komen daar wilde honden tegen, die worden afgeschoten door de
Marokkanen. Die haten honden, want we hebben al veel honden zien wegjagen door stenen naar ze te gooien.
Het landschap is weer indrukwekkend, ik kan er geen ander
woord voor vinden. Op de zandgrond groeien alleen maar struiken, die tot
voedsel van geiten dienen. We komen slangen tegen, hagedissen en twee
schildpadden. Af en toe een vogeltje en een meeuw. In grotwoningen langs de
kust wonen vissers, die bezig zijn met hun vangst.
De herders zitten wezenloos bij hun kudde, je zult ook maar
hele dagen niets anders doen dan op schapen passen die toch niet echt weglopen.
Grond beestjes, mieren? |
Als we zuidelijker rijden wordt het steeds meer
woestijnachtig. Het zand wordt dieper en het rijden is best spannend.
Uiteindelijk hebben we dit nog nooit gedaan. We komen een paar Duitsers tegen
in 4x4 campers. Hij zegt mij dat Amsterdam de andere kant uit is, waarop ik zeg
dat Berlijn ook verkeerd is. Na een kort praatje gaan we weer verder. Helaas
het water voor de koffie vergeten, oerstom, dus geen koffie hier maar ergens
naar een dorpje uitgeweken. Meteen de tank weer volgedaan en brood gekocht.
Het was zeer de moeite waar met prachtige woestijnachtige
gezichten. We zijn moe en voldaan thuisgekomen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten