Pinksteren Wissem

Gisteren aangekomen op de camping te Wissem onder Assen,  die gereserveerd is door de Nederlands Caravan club, waar we lid van zijn, sinds een jaar.

Na ontvangst wordt ons een plaats toegewezen en verteld hoe de caravan moet staan.  De begeleider loopt met een schietlood rond en verteld precies de plaats én waar de auto moet komen. Die staat half tegen de dissel aan zodat je ingeklemd zit tussen twee auto’s.

We krijgen bij aankomst een kop koffie aangeboden met een plak cake en ‘s avonds worden we verwacht op de happy hour opening.

Eerst  boodschappen halen voor het weekend in Assen. Er blijkt een Wibra te zijn, waar we Dastsy ontvetter  kopen. Super spul voor het reinigen van de BBQ plaat. Ik koop gelijk drie flessen, want een Wibra kent Ravenswaaij niet.

s’Avonds zijn we vijf minuten te laat voor de opening, Oef, dat zijn strafpunten want er wordt beschuldigend gekeken en iemand is al gestuurd om ons op te halen. Schijnbaar hadden ze op ons gewacht. Het zijn allemaal oudere mensen en ik krijg meteen het TNO ex-gepensioneerde gevoel.

Het programma voor de week wordt uitgelegd.  Klootschieten, fietsen, naar Orvelte met een Pinkster markt, naar Veenhuizen etc. Verder de kampregels. De beheerder maakt er een leuk verhaal van.

Ik zit naast een 82 jarige, die zijn verhaal graag kwijt wil. Ze doen veel met de NCC , gaan veel met rally’s weg, of dit soort weekjes. Waarom heb ik het gevoel met mijn vader op stap te zijn???

De NCC heeft behoefte aan vernieuwing en als ik rond kijk snap ik wel waarom. 20 jaar geleden hadden ze 5000 leden en nu 2500. Daarmee kunnen ze de terreinen niet financieren. Men klaagt over bureaucratie en dergelijke, nu dat schietlood is daar een voorbeeld van. Ik snap dat je iets moet als je 25 caravans wilt plaatsen, maar moet dit op deze manier  of kan het ook in goed overleg?

Vandaag meegedaan aan klootschieten, een balspel. Je gooit een bal  naar voren, waarna de tegenpartij aan de beurt is. Die moet verder gooien dan de eerste bal, zo niet moet die partij nog eens gooien. Het gaat erom in zo min mogelijk beurten een circuit af te leggen. We zijn er tussen 11 en twee uur zoet mee en na afloop krijgen we een heerlijk worstenbroodje met zuurkool.

We worden ingedeeld in groepen, de echtparen spelen in een groep tegen elkaar. Iemand heeft de leiding, bij ons een vrouw die erg fanatiek is.

Fred heeft duidelijk meer talent

 

Ik kende de regels niet, dus wordt meteen op mijn vingers getikt dat mijn bal te hoog is. Nu wilde ik ook laag gooien maar hij bleef gewoon aan mijn hand plakken, door de nattigheid. Ik word bijna gediskwalificeerd, want ze is fanatiek. Waarschijnlijk niet mijn type, want de op-en aanmerkingen blijven komen, over hoe ik wel of niet moet gooien. Het was geloof ik maar een spelletje. We zijn trouwens toch aan de verliezende hand. Ook als de leidster van de tegenpartij niet goed oplet krijgt ze het gezegd. Nu ja klootschieten is voor mij niet weggelegd. E n als het dan ook nog gaat regenen, dan denk ik laat maar. Doe ik de volgende keer gewoon niet meer.

Sportief voetenwerk!

Wel al wandelend wat leuke gesprekken gevoerd met wat oudere heren.  Een iemand heeft gewerkt in fraude bestrijding in het verzekeringswezen en kan daar boeiend over vertellen. Of een ondernemer die blij is niet failliet gegaan te zijn en nu moet leven van zijn AOW, maar daar zeker niet ongelukkig over is en geniet van de goede dingen van het leven. Een echte  levenskunstenaar.

Straks naar Eva en de kinderen. Lekker even knuffelen en genieten van hun gezelschap. Wordt vervolgd………