De echte Europese
gathering vond dit jaar plaats in Venetië, midden in het hoogseizoen en voor
velen een te dure aangelegenheid. Doordat de Airstreams zwaar zijn, meer dan
3000 kilo is geen uitzondering, gebruiken de bijbehorende auto’s ook een flinke
slok. Gelukkig zijn wij klein met onze 1700 kilo.
We vertrokken vrijdag de 19de aan het begin van
de middag. Zo ver was het nu ook weer niet. Inpakken blijft een stressvolle
bezigheid. Het huis wil je schoon achterlaten en er moet van alles mee. Kleding,
toiletspullen, kussens, controle op de voorraad en ga zo maar door. Ondanks onze paklijst vind
ik het veel werk. Maar als je eenmaal weg bent, valt die stress, na de eerste
dag weg.
De reis liep, tot vlak voor Zonhoven, voorspoedig. We hadden
enige discussie over hoe te rijden en Fred was ervan overtuigd dat het zo een
dikke 120 km was. De navigatie gaf 180 kilometer aan. Dus de navigatie van de
vrachtwagen mode afgehaald en meteen kwam er een waarschuwing, dat er een
onverharde weg in de route zat. Dat klopt, want de camping ligt aan een
zandpad. Dus toen we opeens rechtsaf
moesten, aarzelde Fred niet om een bospad in te duiken. Ik had nog een protest,
want het was echt een bospad en door de aanhoudende regen veranderde dit in een
blubber pad. Volgens mij onbegaanbaar voor normale caravans en auto’s.
Weer bewees de Mitsibishi zijn trouwe diensten over de 4
kilometer hart verzakkende hobbels en
bobbels. Al snel was de 4 wheel drive niet voldoende en moest tractie control
ingeschakeld worden. De vier wielen krijgen dan individueel grip, geloof ik. De
auto gleed van links naar rechts met de Airstream erbij. Oei en we hebben zo
weinig hoogte onder de Airstream, slechts 15 cm.
Nu ja we zijn erdoorheen gekomen zonder kleerscheuren en met
een heleboel modder her en der. Het half uitgebloeide heideveld, dat onze
capriolen gade heeft geslagen lag er prachtig bij.
Op de camping stond ons een warm welkom van de Airstream
vrienden te wachten, met als volgende vraag, hoe wij in hemelsnaam de Airstream
zo onder de modder gekregen hadden. Natuurlijk was er via Zonhoven een betere
aanrij route, maar ja…….
Het was een heerlijk weekend, veel nieuwe vrienden gemaakt. We
hebben gelachen en elkaars Airstreams bekeken. Er zijn heel veel stokoude
modellen, die men opknapt, met een bijbehorend jaren 50 interieur. Echte
juweeltjes. Een oude Airstream in Amerika koop je tussen de 3 en 6000 Euro. Opknappen
en verkopen is big-business. Alleen moet je wel rekening met de bijbehorende
auto houden, want dat is belasting technisch echt niet leuk in Nederland. Wat zal
ik blij zijn, als ze de wegenbelasting in Europa op een lijn trekken. Voor een
gelijke auto betaal je in Spanje 80 Euro per jaar, die kost hier minstens 1200
Euro. Ongeveer hetzelfde geldt voor Engeland en Duitsland.
Iedere avond hebben we een groot kampvuur gebouwd en lekker
buiten gezeten. Ervaringen uitgewisseld, tips doorgegeven en nieuwe mensen
leren kennen. En dan kom je ook die bijzondere mensen tegen, zoals Emma en
Nigel. Zij verkoopt en ontwerpt kleding in de 50ger jaren stijl. Loopt er zelf
ook in rond en gaat met hun Airstream naar festivals om een en ander te
verkopen. Caroline verkoopt make-up in haar wagen, die ze als tentoonstellings
wagen gebruikt en Kai heeft een tatoo shop, Monica en Harry trekken de wereld
rond terwijl ze software apps ontwerpen en ga zo maar door. Iedereen met de gedachte
leve de vrijheid.
Emma met haar 50jaren Airstream. |
Maandag zijn we als een van de laatsten van het veld gegaan.
Jammer dat het weer voorbij is. De volgende meeting is eind Juni op de
Hebriden, we gaan ervoor, als het binnen ons reisschema valt.
Nu staan we op een NCC terrein in Geulle, Limburg. Het regent
al twee dagen en het is behoorlijk nat. Gisteren naar Maastricht geweest en een
kijkje genomen in de Bookshop Dominicanen. Volgens Fred een goed gebruik van
een kerk. Door de regen geen foto’s gemaakt en een stad boeit me niet echt. Wel
lekker koffie gescoord bij een Nespresso winkel. Je kunt gratis proeven, favoriet van ons pensionados.
Jammer dat alle grote steden zo veel hetzelfde winkel aanbod hebben en de mooie
huizen daardoor misvormd. Het publiek in Maastricht is wel een extra blik
waard, want ze lopen er tiptop bij.
Nu weer regen, regen, regen. Vandaag gewoon even niets doen.
Fred aan het lezen, ik PC opschonen en nog wat studeren in een boek dat ik heb
liggen over belichting.
Morgen mogelijk naar Aken of iets anders. We zien wel. Ik
wil in ieder geval lopen in het Gerendal en even langs “papa”. Hij is hier
uitgestrooid. Eind van de week weer
terug en eind volgende week richting Emmeloord. Ik ga weer een fotocursus doen,
hiep hoi.
Amuseer jullie.
BeantwoordenVerwijderenWij zijn jaloers!!
Groetjes Rob en Helmi
Amuseer jullie.
BeantwoordenVerwijderenWij zijn jaloers!!
Groetjes Rob en Helmi