September update.

Het is stil op mijn blog geweest. De Airstream heeft niet stilgestaan, alleen gewoon tijdgebrek en niet altijd internet. In Juli stond een kindervakantieweek op het programma in Bourtange. Bourtange is een vestingstad in Drenthe tegen de Duitse grens aan ter hoogte van Assen.  Het stadje heeft een rijke historie en is goed gerestaureerd.

De camping ligt vlak bij het stadje. Zoals gebruikelijk werden we hartelijk ontvangen door Manuela, die de week voor het tiende keer georganiseerd had. Kleinzoon Kalle was ‘s ochtends door ons op station Culemborg opgepikt en had de hele reis anderhalf uur treinen en drie uur auto goed doorstaan. Hij had er duidelijk zin in, dapper hoor voor een mannetje van vier.

Bas en Eva kwamen hun drie dochters brengen. Het feest kon beginnen. Om zes uur werd een gezamenlijke maaltijd geserveerd, bestaande uit soep en broodjes. Na een voorstel rondje werd het programma bekend gemaakt.

Bas en Eva vertrokken in de loop van de avond, nadat wij de kinderen naar  bed hadden gebracht. Dat was natuurlijk feest. Lisa en Kalle samen in een tent, Carijn en Nadine in de andere. Slapen ho maar,  het was veel te gezellig. Nu maar hopen dat het geheel niet om vijf uur wakker word.

 

De volgende dag een verkenning in Bourtange. Het kanon werd ontstoken om het kamp in te luiden. We kregen allemaal champagne en kinderchampagne. Nadine presteerde het om haar drankje voordat we gingen proosten over mijn broek te gooien. Ik keek naar beneden, waardoor mijn oren niet meer bedekt waren toen het kanon knalde. Ik liep te oorsuizen. Het deed nog pijn ook en kon me voorstellen, wat de mannen op het slagveld ooit meegemaakt hadden. Ik heb er uren last van gehad.

Het regende behoorlijk,  de tour door Bourtange viel in het water. Later zijn we het museum ingedoken, hier zagen we een film over Bourtange en de kinderen konden  elkaar naar hartenlust bekogelen op het schietterrein.

Babette vertelt spannende verhaaltjes.

Thuisgekomen bleek de tent aardig geleden te hebben van de wateroverlast. Gelukkig hadden we een reserve tent bij ons. Met behulp van een gronddeken konden de kinderen op een droge plek slapen. Nu weet ik ook weer, wat het is om met slecht weer te kamperen, met kleine kinderen.

De volgende dag was Carijn jarig. ‘s Ochtends gingen we kaarsen maken en werd ze heerlijk in het zonnetje gezet. Het was een leuke bezigheid, die nog leerzaam was ook. Iedereen ging naar huis met twee eigen kaarsen. Oma heeft ze verwend met  vreselijk slechte doch lekkere lollies en natuurlijk een ijsje.

 ‘s Avonds kwamen Bas en Eva en Oma Marianne op bezoek om de verjaardag van Carijn te vieren. Wij zorgden voor een BBQ. Carijn werd door de hele camping uit volle borst toegezongen.

De activiteiten voor de rest van de week bestonden uit speurtochten, pannenkoeken bakken, Fred de held heeft er vreselijk veel gebakken, waterspelen, voetballen, volleybal, kanovaren, kinderboerderij en vooral veel spelletjes en veel plezier. Opa en oma waren na een week gesloopt,  de kinderen hebben het heerlijk gehad.

Onze volgende activiteit bestond uit een weekend naar Ravensteijn met mijn oude TNO collega Jan en zijn vrouw Ina. Ook dit is een vestingstadje,  gelegen aan de Maas.

 

Jan heeft iets heerlijk relaxed over zich en een goed gevoel voor humor. Dat werkt aanstekelijk. Nadat zij gearriveerd waren en na de nodige plichtplegingen bij de kamp beheerders, zijn we  naar Ravensteijn gewandeld, als eerste verkenning. Ook zo een pareltje in het Nederlands landschap. Bij de caravan hebben we ons geamuseerd met een lekkere borrel gevolgd door kaasfondue.  Fred lust hier wel pap van en het was meer dan gezellig.

De volgende dag weer naar Ravensteijn. Rondgekeken, koffie gedronken, boodschappen gedaan en naar het emaille museum geweest. Hier stonden prachtige kunstvoorwerpen. Behalve emaillen voorwerpen waren er ook glas in lood panelen. We hebben er meerdere uren doorgebracht. Echt de moeite van een bezoek waard. Bij de caravan hebben we ons kostelijk vermaakt met een 30 seconde spelletje en triomino.

‘s Avonds vond Jan dat ik mijn luie gat moest verheffen. Dat kostte enige moeite door de alcohol consumptie. Op naar een rondje Ravenstein in het avondlicht. We hebben de molen gekeken, door straatjes gekuierd en langs het water gelopen. Het was een mooie warme avond.

 

De volgende dag gelopen en terrasje gepakt. In de middag kwamen zoon en schoondochter van Jan op bezoek met een adorabele pup. Het weekend was weer veel te snel voorbij. Onze terugtocht werd vertraagd door een lege accu, maar na een uurtje laden kregen we de auto ook weer aan de praat.

 

Begin September op naar Drenthe. Peter en Netty zijn over uit Nieuw Zeeland. We zijn neergestreken op een mooie Staatsbosbeheer camping de Kijl, midden in de bossen. We hebben geen wifi hier noch ontvangst van de telefoon. Dat is bijzonder in Nederland. Gisteren hebben we een tocht met een gids gemaakt  rondje de Tip. Hij vertelt over het ontstaan van het landschap, het afgraven van het veen, het ontstaan van de dorpen en de bebossing, die later plaatsvond. We lopen ongeveer 8 kilometer en het is zeer de moeite waard bij een temperatuur van ongeveer 25 graden.  Rond tien uur ’s avonds kruipen we tevreden ons bed in.

 

 

Vandaag 1 september  een fietsdag, met 40 kilometer op de teller. Peter had de tocht goed voorbereid en we rijden door afwisselend landschap via de knooppunten. Wat is Drenthe toch een mooie provincie. We lunchen in Oud Aalten in een pannenkoek restaurant. Het is een oude boerderij met de bedstee intakt. De deel en de woonkamer zijn in gebruik genomen. De ossenbloed kleurige balken geven een bijzondere sfeer.

 

De volgende dag naar Vries. Even bijkletsen met Bas en Eva en de kleinkinderen zien. Daarna weer een fietsdag en zo is de week bijna voorbij.

 

 

Vrijdag 4 September naar Ommen. Wouter en Annemieke zien we ook veel te weinig. Het zijn zulke dierbare oude vrienden. Alle kinderen en kleinkinderen besproken, foto’s gezien, gelachen en gedronken.  Het lijkt wel of de tijd heeft stilgestaan zo makkelijk pakken we de draad weer op. We tuimelen veel te laat in bed. De volgende dag zijn we bij een vouwwagen specialist wezen kijken. Fred is wild enthousiast ven een 3Dog wagen. Een snel op te zetten degelijk gebouwde vouwwagen.  Ik zie het al gebeuren in de regen en kou, ik kies voor de Airstream.

Drents heideveld.

5 September naar Cannenburgh bij Apeldoorn. Vanuit Ommen naar Heerde.  Weer midden in het bos, zonder voorzieningen. Vanavond kun je met de boswachter mee, maar ik heb geen moed. Gewoon even niets en genieten van het zijn.

Cannenburgh, is een prachtig kasteeltje. Ik heb hier een workshop gehad,  gegeven door Frank Doorhof.

De foto’s komen nog want ik ben nog niet klaar met het ontwikkelen.  Maar het was weer een leerzame en erg gezellige dag. Zondag avond naar huis gereden en toen erg druk geweest met opruimen. Niet alleen van de caravan maar de zolder verdieping stond op de agenda. Heel veel opgeruimd en naar de kringloop gebracht. Nu nog kledingkasten, beneden de boeken uitzoeken, de bijkeuken opruimen en de stal. Alles hard nodig. Dus dit jaar geen grote reis wel binnenkort richting België voor de Euro  Airstream gathering.