dinsdag 11 februari 2025

Ierland februari 2025

De avond voor ons vertrek worden we uitgenodigd door onze lieve buren voor een Chinees. Wat is dit fijn, want nu kunnen we alles inpakken wat we niet meer thuis nodig hebben, zoals b.v. het koffiezet apparaat. Wel vergeet ik het thee ei, maar die is vast in Ierland te krijgen. Ons oorspronkelijke plan om naar de laars van Italië te gaan en de warmte op te zoeken gaat niet door. Mijn zwager is op 2 februari overleden en wordt op 6 maart begraven. Natuurlijk willen we erbij zijn om mijn zus een beetje steun te geven.


Op 10 februari vertrekken we richting Duinkerken. De afstand is iets meer dan 300 km. We besluiten een tussenstop in Sluis te maken om daar Diana en Jurgen op te zoeken. We rijden via de Wester Schelde tunnel, die sinds kort tolvrij is. De slagbomen staan er nog en gaan open en dicht als je aanrijdt. De poortjes zijn onbemand, iemand zal vast zijn baan verloren hebben. 

In Sluis staan we op camping Crea-trends Vakantie Camping. Nu crea is het wel, overal nep bloemen, beeldjes, gebakken potten en de crea prijs 32€ in het voorseizoen is fors. Elektriciteit hebben we niet nodig, alle accu’s zijn vol, maar daar is niet aan te ontkomen. Dus sluiten we de auto aan. De goede man heeft een vermogen aan zonnepanelen liggen en het zou me niet verbazen als daar een thuisbatterij aanhangt. 


We zetten de Hero neer op een betonplaat en vertrekken naar Diana en Jurgen. Wat is het goed hen weer te zien. We kennen elkaar al zo lang. Verhalen worden uitgewisseld en de ervaringen met hun nieuwe camper. Ze brengen ons op het idee om halogeen te gaan koken, uiteindelijk hebben we een grote accu. Thuis toch maar eens uitproberen. Zou gas besparen, plus het feit dat we 220Volt ook zo uit de auto kunnen trekken.


De volgende dag staat Duinkerken op het programma en de overtocht naar Rosslare. Dit is 24 uur varen. We zitten slechts op een dik uur rijden van Duinkerken, het weer is zo slecht, sneeuw en regen is ons deel, dat we besluiten zo lang mogelijk op de camping te blijven. Omdat we niet weten of we aan boord ook nog een diner krijgen eten we tussen de middag warm en s’avonds een boterham. 





Om zeven uur rijden we naar de haven. Overal is de weg nar het schip versperd met grote betonnen blokken en rode pionnen terwijl we wel een bepaalde kant worden opgestuurd. Dan maar vragen en na enig zoekwerk vinden we een receptie. We blijken goed te zitten. Na de paspoort controle krijgen we drie tickets mee. Twee voor de security en twee voor aan boord. We rijden door tot de pionnen waar we alles moeten openen voor de security een jong mens van onduidelijk geslacht met notitie boekje. Men is als de dood voor verstekelingen of smokkelwaar. Ik zie dat de vrachtauto’s heftig gecontroleerd worden, met felle zaklantaarns. We mogen door en tot onze verbazing en vreugde meteen inschepen. Normaal wacht je nog eens twee uur op de kade. 

Aan boord worden we begeleid naar onze hut. De 4 persoons binnen hut blijkt een buiten hut  te zijn met een raampje. Dat is fijn, zit je niet zo opgesloten. Ook mogen we aanschuiven aan het diner.





Het eten is goed, met een heerlijk toetje. Cheesecake, muffins, chocoladetaart wat je maar wilt. En dat blijft, ook de volgende dag. Ik voel me nu een echt vetgemest varken. Het was lekker maar veel. Er zijn weinig toeristen aan boord. Het merendeel is vrachtwagen chauffeur. Er staan veel containers op het achterdek.




De zee blijft kalm en we slapen als rozen. Ook vandaag twee uur geslapen, kan ik mijn verkoudheid te baas worden. Inmiddels zitten we twee uur varen van Rosslare verwijderd. Hier hebben we een camping geboekt. Vandaaruit is het plan richting Noorden te gaan en dan naar het Zuiden om Tim te ontmoeten. Een oud collega en kamergenoot van mij. Dan door naar Belfast voor de ferry richting Liverpool.
 

Na de begrafenis van Charley door naar huis. Op 12 maart varen we vanuit Dover naar Duinkerken. Het wordt weer een avontuur. De pub wordt zeker bezocht, ook musea staan op de agenda en natuurlijk een adembenemende natuur. 

Het is nu 22 uur in Ierland, een uur eerder. We staan op een camping vlak bij Wexford. Bij het openen van de caravandeur blijkt dat we lekkage hebben. Fred heeft een nieuw dakluik geïnstalleerd. Nu maar hopen dat dit niet echt goed dicht zat. Dat zou de lekkage verklaren. Morgen zien we wel weer verder.







Geen opmerkingen:

Een reactie posten