Zoals eerder vermeld gaan we lopen. De eerste dag 6 km over de bergen.
Het was al laat toen we vertrokken dus een korte wandeling moest nog wel
lukken. We parkeren de auto ergens en lopen heerlijk langs akkers en velden,
met jonge aanplant.
We zien af en toe een roofvogel en horen het gekwinkeleer van andere vogels in de bomen. Het is bitter koud met een echt gure wind. Maar toch fijn om even je benen te strekken. Doen we de volgende keer anders.
Dus gisteren een officiële wandeling (8,5km) op mijn mobiel gezet,
met nog een 60% batterij capaciteit moet dat lukken. We starten om half twee en
vinden al snel de gemarkeerde route. Het is heerlijk wandelen op een goed pad
en veel mooier dan de tocht gisteren. We hoog in de bergen (1200m) en we hebben
heel wijs onze regenbroeken aangetrokken om de koude wind buiten te sluiten.
Het is bewolkt en af en toe valt er een spatje regen. Na een kilometer of vier
komen we bij een dorpje een blaffende hond komt ons tegemoet, maar de
eigenaresse zegt dat het geen kwaad kan.
We zien af en toe een roofvogel en horen het gekwinkeleer van andere vogels in de bomen. Het is bitter koud met een echt gure wind. Maar toch fijn om even je benen te strekken. Doen we de volgende keer anders.
Dus gisteren een officiële wandeling (8,5km) op mijn mobiel gezet,
met nog een 60% batterij capaciteit moet dat lukken. We starten om half twee en
vinden al snel de gemarkeerde route. Het is heerlijk wandelen op een goed pad
en veel mooier dan de tocht gisteren. We hoog in de bergen (1200m) en we hebben
heel wijs onze regenbroeken aangetrokken om de koude wind buiten te sluiten.
Het is bewolkt en af en toe valt er een spatje regen. Na een kilometer of vier
komen we bij een dorpje een blaffende hond komt ons tegemoet, maar de
eigenaresse zegt dat het geen kwaad kan.
We lopen langs een ouderwetse wasplaats en een waterkraan.
Dat komt uit, want helaas heeft Fred het water in de auto laten staan.
Natuurlijk verdwalen we na een kilometer of zes. Ik geloof dat dit ons altijd overkomt. Dus weer terug naar de route en de batterij van mijn telefoon duidt aan dat ik ben gereduceerd naar 38%.
En dan wordt het
zwaar, we lopen langs een rivier, klimmen over rotsen, stijgen en dalen en
kunnen geen kilometers maken. Het is nu al na vijven mijn mobiel valt uit.
Gelukkig hadden we ook onze handheld GPS als nood bij ons en kunnen zo de auto
traceren. We hadden geen idee waar we waren.
Oef hij zegt minstens nog drie
kilometer, zoals een vogel vliegt en dat is recht naar boven. Fred biedt aan me
achter te laten (de leukerd) en dan de auto te halen. Geen goed plan, want hij
vindt me nooit meer terug in de duisternis. Verder klauteren dus met moede
benen. Uiteindelijk rond kwart over zes bij de auto. Uit de latere GPS gegevens
blijkt dat we bijna 12 km gelopen hebben met een behoorlijk aantal
hoogtemeters. Gemiddelde snelheid 3 km per uur (niet om over naar huis te
schrijven, maar we hebben ook gefotografeerd) en 4 en een half uur gelopen.
En dan realiseer je je dat je je nog wel jong voelt, maar
dat echt niet meer bent. Want we zijn beide puf-af.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten