Het was lastig om weg te gaan van zo een lieflijke omgeving.
We hadden ons reisschema al in de war gestuurd door hier langer te blijven. We
zijn beide zo lui geworden en als je dan lekker staat is inpakken niet de
eerste favoriet. Na vier dagen nemen we
afscheid van de eigenaren Bert en Thea en wensen hen veel succes met hun
camping.
De volgende stop is de camping in Evora, dit is een
doorgangscamping voor ons. We hadden beide moeite, die in onze herinnering
terug te roepen, zo weinig indruk heeft die gemaakt. Alleen het feit dat er een
super grote camper naast ons stond, bracht de herinnering terug. Laat in de
middag lopen we de stad in om een beetje de sfeer te proeven. Er is een grote kathedraal
en de restanten van een Romeinse tempel van Diana. In de straatjes winkeltjes met souvenirs, vooral voorwerpen
met een kurkeik look, zoals tassen, petten, sjaals etc etc. Ook aardewerk is populair, maar te duur voor
hetgeen geboden wordt. Verder vinden we niets moois.
De tempel van Diana |
De volgende dag
zouden we ergens op een camping tegen de Spaanse grens in Alentejo zijn, we
zijn afgeweken van onze route en belanden in Coimbra. Het was vroeger een
Romijnse nederzetting , het aquaduct getuigt
hiervan. Fred en ik zijn er ooit eerder
geweest, toen we met rugzak en tent door Portugal trokken. Sweet memories. Coimbra
is een Universiteitsstad. Veel jongen mensen in de straten. We halen de fietsen uit de auto en suizen vanaf
de camping de heuvel af. Er zijn overal eethuisjes en winkeltjes. Ik kan de
verleiding niet weerstaan om voor 14 Euro een paar bergschoenen te kopen en ook
Fred scoort schoenen.
Coimbra is op een stevige heuvel gebouwd, het lijkt wel een vesting.
Na de lunch in een heel klein cafeetje, waar men al 40 jaar kookt en opa met
een vriendelijk gezicht bediend, gaan we naar de botanische tuin. Er schijnt een
zwak zonnetje en natuurlijk is het hier ook winter. De magnolia bloeit prachtig en dat geeft een
voorjaarsgevoel.
Er zijn studenten, die aan projecten werken, een drama groep repeteert.
We fietsen voldaan weer naar de Airstream, het was een leuke
dag.
De volgende dag verder. We hebben een super spannend boek op
de e-reader staan. Daardoor te laat naar bed. De volgende dag kom ik moe
overeind, als de wekker zich meldt. Ik was nog ver weg verwikkeld in allerlei complotten.
We pakken onze route weer op, maar om een uur of drie ben ik het goed zat. We
slaan de hoofdweg af en belanden bij een begraafplaats in het binnenland. Eerst
maar eens een kop thee zetten en overleggen. We lopen een half uurtje door de
omgeving, veel vogels die kwetteren, schapen en wat boerderijen. Boomgaarden met
olijfbomen. Het begint te miezeren wat doen we? Blijven we hier of rijden we
nog verder. Uiteindelijk toch voor het laatste gekozen en tegen zes uur rijden
we de camping Cepo Verde bij Gondesende op.
De camping ligt midden in een natuurpark, Parque Natural de
Montesinho, we zijn de enige bezoekers. De bossen druilen van de regen. Het is
hier aardig nat, de bodem blubber. We zullen boodschappen moeten halen in Bragança,
want het wordt weekend en de voorraad is geslonken. Nu doen we het met pannenkoeken,
omdat ik nog wel een ei, melk en meel heb.
Morgen hoop ik lekker wandelen als het weer een beetje
opknapt, het koud en nat. Het geeft me in ieder geval tijd om ons blog weer aan
te scherpen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten