Bakewell Camping and Caravan club site.
Het weer werkt nog steeds mee als we vertrekken. Rond tien uur rijden we weg richting het Peak District, dit ligt een kleine 300 km noordelijker.
De weg is recht, de cruise control doet zijn werk. Links rijden is al bijna een gewoonte.
Tegen vier uur bereiken we het dorp Bakewell. De straten zijn ongelooflijk smal en het is manoeuvreren om niets te beschadigen. Best een klus en ik ben blij dat wij geen grote camper hebben en heel aankomen. De auto’s in de straat zijn uitgerust met kleine uitstaande driehoekjes om zo afstand te creëeren. Er staan oude huizen uit de vroegere tijden, toen er handel werd bedreven in wol. De planten uit de omgeving leverden de kleurstoffen voor de verf. In het dal is een pool in de rivier waar de wol, die uit de omgeving aangeleverd werd, werd gewassen.
De camping ligt laag in een dal tussen de heuvels. De omgeving is groen, weilanden met koeien en heel veel wilde planten. Ze herinneren aan de weilanden van Nederland 35 jaar geleden. Alles bloeit hier uitbundig. Soms een enorme boom met een stam doorsnede van 75 cm of meer. Prachtig.
We vinden een plek op het veld weer zonder stroom. We redden het nog steeds om zonder stroom te kamperen. De zonnepanelen doen hun best. De opgewekte stroom slaan we op in een grote accu en twee kleinere. (Een van de caravan zelf en een losse unit).
Door alles aan elkaar te knopen hebben we ook 220V in de keuken en binnen.
Zaterdag rijden we naar Surprice view car park. Hier vandaan kun je een wandeling maken naar de top van een heuvel, waar grote steenformaties liggen. De steenformaties hebben een naam, Over Owler Tor en de Mother Cap rock formation.
Het zijn toeristische attracties, maar omdat het later in de middag is, is het rustig. De ijsco tent houdt het voor gezien.
Na een flinke klim, komen we boven. De wind blaast fors, een paar foto’s en dan weer terug.
De volgende dag een langere wandeling door het dal achter de camping. De publieke wandelpaden zijn ideaal om te volgen. De schakeringen groen zijn prachtig, ondanks de miezerige regen. We komen veel wandelaars tegen. Ik vermoed een typisch Engelse aangelegenheid. Wat een ruime heeft dit land. Halverwege is er een pub, waar we iets drinken. Fred heeft zijn Guinness waar hij al langer naar uitkeek. Het is druk in de pub, er wordt veel gelachen. Het heeft een duidelijke sociale dorpsfunctie. Al met al een welbestede dag.
We hebben voor de komende vijf dagen een camping in Noord York geboekt en daarna gaan we richting Wales. Een bezoek aan mijn zus in Liverpool zit er niet in, ze zit midden in een verbouwing. Een grote lawaaierige puinhoop, ze is druk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten