dinsdag 4 maart 2025

Drie dagen Wales.

De boot vanuit Dublin vertrekt om 8 uur s’ochtends, volgens onze tickets. Dus plotten we erop om 6 uur in de haven te zijn. We varen met Irish Ferries.

Op een bereikbare afstand van Dublin vinden we geen camping, maar wel een parkeerplaats bij een busstation. Er zijn twee wat grotere parkeerplaatsen, voor de slagboom op twee meter hoogte is. Dit zie je veel om campers tegen te houden op parkeerplaatsen. 

Maar welke idioot slaapt nu op een busstation?



Het is een onrustige nacht, om 5 uur staat de wekker.  De bussen rijden vlak langs de auto met volop licht. Gelukkig stopt dit in de nacht. Als de wekker gaat zijn we, in 33 minuten (ik heb geklokt), op pad na een minimale opfris beurt. (Natte washandjes, zijn in deze een uitkomst).

We staan rond half zeven op de kade en worden vrij snel ingeladen. Tot onze verbazing vertrekt de boot om zeven uur i.p.v. acht uur. Ik denk aan zomer tijd, maar dat zou automatische veranderen op onze mobiele telefoons. Bij navraag blijken we toch een uur eerder vertrokken te zijn. Maar goed dat we op tijd waren. De Ierse zee is rustig en na bijna 4 uur staan we op Engelse grond in Wales. 




Een camping is snel gevonden, de goede kritiek die ze hebben, moet je met een enorme korrel zout nemen. Er is hier niets. De WC’s zijn matig, de douche koud en geen stroom. 

Het gebied is commercieel. Zie je een waterval, dan moet je betalen, een gratis parkeerplaats bestaat niet. 

Berg beklimmen is een populaire sport naast wandelen. Men loopt met dikke bolders (matrassen) op de rug. Die leggen ze neer voor als ze naar beneden tuimelen. 


We hebben twee mooie dagen gehad en lekker gewandeld. Erg rustig aan gedaan en veel geslapen.






Vandaag stormt het met een gure wind. Zoals mijn buurman zei: “it is a bit chilly”. Een tocht naar een meer hebben we gestaakt, wat een klim was dat. Fred denkt altijd te gemakkelijk over dit soort tochten. Hij kreeg een jaap in zijn duim, toen hij tussen een hek kwam. Een pleister en betadine verhelpt het euvel.

In het dorp 12 kilometer verderop halen we pizza’s. Op de houtkachel maken we die warm als avondmaal. Het stormt vreselijk in de tent, alles klappert en beweegt, zelfs de kachel. Erg warm wordt het niet. Het is een onrustige maaltijd.

Morgen naar Liverpool, straks op tijd naar bed.





r

Geen opmerkingen:

Een reactie posten