We komen op dinsdag in Liverpool aan, één dag voor de begrafenis.
Anja, mijn zus, had vol optimisme gezegd, dat we voor het huis kunnen parkeren. Wat ze er niet bij verteld had, is dat de ingang met een hek schuin op het huis staat. Ik heb twee rondjes gereden, voordat ik in de gaten had, dat er een smal straatje tegenover het huis is. We zijn bijna 10 meter lang. Na enig geklungel lukt het me om schadevrij in te draaien.
An is blij ons te zien. Eveneens als mijn nicht Kiki en haar vriend Ashley. Mijn broer Piet, is ook aanwezig. Ik heb geen goede verhouding met hem, hij is kampioen nare opmerkingen maken. Toen ik na de zoveelste opmerking het zat was, heb ik hem duidelijk gemaakt dat ik hier verder geen zin meer in heb. Het hielp. Hij is vreselijk cynisch. Waarschijnlijk ook ongelukkig door het verlies van zijn vrouw en dochter en de pijn in zijn lijf.
An ziet vreselijk op tegen de begrafenis, wat logisch is. We proberen haar zoveel mogelijk af te leiden en te helpen waar het kan. De volgende dag vertrekken we naar de Cathedral. Hier zijn ook Patrick en Anya, (neef en nicht) met hun kinderen. De dienst is traditioneel. Er is een voorzanger met een prachtige stem. Rick mag bij de gratie gods 4 minuten iets vertellen over zijn vader, wat niet gebruikelijk is.
Na de dienst gaan naar het werkelijk enorme oude Ierse kerkhof aan de andere kant van Liverpool. Daar is een familie graf waar zijn moeder en grootouders begraven zijn. Hij wordt er bijgezet. We strooien witte rozen op het graf. Na nog een laatste woord gaan we met zijn allen naar de pub.
Tony, de beste vriend van Charley vertelt over hem. Zijn studententijd en hun diepe vriendschap. Charley heeft samen met Tony en andere vrienden een band gevormd en gestudeerd. Ze speelden in pubs, Ierse muziek een traditie die is over gegaan op hun kinderen. Ook vandaag is er muziek gemaakt dat ontlaadt de sfeer enorm. Na de maaltijd vertrekken we naar het huis van An. Ze is blij dat het achter haar ligt. Tot nu toe steeds druk geweest met de afhandeling. Nu eindelijk tijd tot bezinning.
s’ Avonds komen Patrick met Anna nog langs. Ook Anya blijft met haar drie kinderen en man slapen. We kletsen bij en ze hebben veel vragen naar onze kinderen. Het is goed zo.
De dag erop is het stralend weer, zonde om binnen te zitten. An neemt ons mee naar een oude abdij, het Mamilton plein en naar een park, dat model gestaan heeft voor het Central Park in New York. Ik geniet van een kop koffie in de zon, de vogels om ons heen, het meer met watervogels en de grijze eekhoorn, die hier prominent aanwezig is.
Dan is het ook voor ons tijd om te vertrekken richting Dover. De avond ervoor hebben we ingepakt, we sliepen binnen en dan verhuis je van alles, zoals toilettassen, tabletten, kleding etc vanuit de caravan.
An’s huis een oud patriciër’s huis, heeft 33 trappen. Het is een klus om steeds naar boven en naar beneden te lopen. Er zit nog een enorme kelder onder, met een heuse schuilkelder.
Met de belofte van An om snel langs te komen, gaan we op pad. Ze heeft ondertussen de zeer grote camper ingeruild voor een kleinere VW bus. Dan kan ze makkelijker bij vrienden komen.
Het is zondag en de reis loopt vlot, tot het moment dat onder Londen de M25 is afgesloten. Kilometers aan auto’s die langs alternatieve wegen gestuurd worden. Zo ook wij. Op zeker moment moeten we over een bruggetje, dat zo smal is dat de caravan er maar net door kan. Aan weerszijde staan paaltjes. Met beide wielen half op de stoep, lukt het. Ik had er niet aan moeten denken als het mis gegaan was, want er stond een enorme rij auto’s achter ons.
We besluiten door te rijden naar Dover om zo nog een dag aan zee te hebben. Inmiddels is het donker geworden.
Vandaag gewandeld langs de kliffen. Hier nestelen de meeuwen. Er vallen regelmatig brokken steen of liever krijt van de metershoge rotsen. Na de nodige foto’s gemaakt te hebben gaan we lekker in de pub eten. Mosselen met frites. Thuis een slaapje, ik word gewekt door mijn ex-schoonzus, die met feliciteert met de zwangerschap van mijn zoon. Er komt weer een kleinkind. Goed nieuws, dat me blij maakt.
Morgen over naar Duinkerken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten