14 November. Fort van Douaumont. R

Omdat we gefascineerd zijn door de geschiedenis van de eerste wereldoorlog, bezoeken we nog een verdedigingswerk - Het Fort van Douaumont-. Dit fort is gebouwd tussen 1885 en 1913. Het was letterlijk een ijzersterk fort, gemaakt van gewapend beton en 6 meter dikke muren. Het maakte deel uit van het verdedigingswerk rond Verdun, waarbij 38 forten in een ring van 40 kilometer rond Verdun staan. Fort Douaumont werd in de loop der jaren continue aangepast en verbeterd. 

Aan het begin van de eerste wereldoorlog geloofde de Franse militaire staf niet langer in vestingswerken. De Duitsers hadden met slimme propaganda laten zien, dat de forten niet onkwetsbaar waren. Het fort werd ontmanteld, de Duitsers konden het makkelijk innemen. Een morele slag voor de Fransen. 

Tijdens de bezetting van de Duitsers is er een explosie geweest in een opslagplaats van granaten, die vervolgens de opslagplaats van vlammenwerpers bereikte. Het gevolg was 679 doden. Ze zijn begraven in het Fort achter een groot Duits kruis.

Het fort had in het begin geen water, geen elektriciteit en geen luchtverversing. Het stonk er naar urine en andere menselijke geuren. Er waren slechts 4 toiletten, door de Duitsers later uitgebreid tot 20. 

De toiletten.

Restanten van het net.

Het fort was voor 800 mensen bestemd en in 1916 waren het soms 3300 man. Het is uitermate vochtig er groeien zwammen op de muren en er hangen stalactieten aan het plafond.

Het was voor de Duitsers onmogelijk het fort te verlaten, de Fransen stonden ze op te wachten. Ze hebben de Süd tunnel gegraven om buiten de Franse linies te kunnen komen.

Trap naar de Zuidtunnel.

Op gegeven moment zijn de Duitsers ook uit het fort getrokken en hebben de Fransen het weer bezet. Die hebben toen electriciteit aangelegd en lucht verbeteringen aangebracht.

Beide keren is het fort zonder slag of stoot overgenomen. Toch zijn er vele doden gevallen.

Op het fort staat de Galopinkoepel. Een hefkoepel die omhoog ging om een kort snelvuurkanon af te vuren. Het is een zeer ingenieus bouwwerk van drie verdiepingen. Het hef systeem werd met een lier bediend door 4 soldaten vanaf de onderste verdieping. De middelste verdieping het richtsysteem, daarboven de vuur kamer. De granaat had een gewicht van 43 kilo en een bereik van 7.2 km.

Meer informatie in Wikipedia over dit Fort.

Als je dan loopt door het fort en bedenkt dat dit alles 100 jaar geleden is, maakt dat indruk. Brieven van soldaten zijn tentoon gesteld. Blauw, wit, rood van de Fransen en zwart, rood, geel van de Duitsers. De ellende en slechte hygiene dringen tot je door. Luizen en vlooien vieren hoogtij. Ik  heb er een bedroeft gevoel bij. Ook de huidige oorlogen van Israël en Oekraïne stemmen mij somber. Leert de mens dan nooit? 

In de omgeving veel restanten van de loopgraven die er waren. Nu door bomen geflankeerd. Vroeger was dit kaal land omploegde door bom inslagen. 

We staan nog steeds op de boeren camping in Villiers sur Meuse. De zon laat zich regelmatig zien en tot nu toe weinig regen gehad. Dat schijnt te veranderen. 

Gisteravond naar het Lac de Madine geweest. Een echt zwanen meer. Vissers in kleine bootjes, die hier hun hobby uitoefenen, komen tegen zes uur aan land. 

Vandaag gefietst. Ik wilde een berg op, om te zien wat er boven is en om van het uitzicht te genieten. De weg gaat over in onverharde weg en stijl omhoog. Met veel moeite duwen we de fietsen 2 kilometer de berg op. Puffen en zweten, geen strak plan. Terug gaan zit niet in het karakter, dus zetten we door. Dan sta je boven en kom je uit in een weiland met een snijdende koude wind. In de verte een dorp en een kerktoren. Niet bijster interessant. De akkers laten restanten zien van zonnebloemen, die hier ooit gestaan hebben. De herfst doet zijn intrede, de bomen beginnen te kleuren. 

We lopen terug, want naar beneden fietsen vindt Fred onverantwoordelijk. Hij durft dat echt niet, ik pas me aan. 

“Thuis” wacht een beker chocolademelk met slagroom. Daar krijg je energie van.

Zolang het weer goed is blijven we hier, als dat verandert komen we naar huis. Het is maar 450 kilometer vanaf hier.