Wat is de tijd weer gevlogen. Waarschijnlijk is dat herkenbaar voor iedereen. Inmiddels is het 1 oktober geworden.
Bij ons was de grote puzzel -waar gaan we heen-? Het varieerde nogal. Estland, Letland en Litouwen stonden hoog op de agenda. Het enige probleem hiermee was, dat we eind oktober terug moeten zijn, omdat dan het basaal carcinoom (plekje huidkanker) wordt weggenomen op mijn gezicht.
Gelukkig hebben we nu wel een datum hiervoor, want dat was ook erg onzeker. Een telefoontje naar het ziekenhuis kon geen uitsluitsel geven, een paar dagen later kwam de mail binnen. Om 4000 km te rijden binnen die tijdsspanne is niet relaxed.
Een oplossing dichterbij varieerde van Zuid Engeland (Fred wil niet links rijden) naar Tsjechië of ergens midden Frankrijk.
Hij wilde graag naar Luik. Dat heeft een futuristisch station en moderne gebouwen. Hier kan hij straatfoto’s maken en architectuurfoto’s voor de club. Hij is nog steeds erg foto minded.
We belanden op een zeer bijzondere camping. Je rijdt door de poort van het kasteel van Wegimont en denkt dan, dit kan niet goed zijn, totdat je een klein bordje camping ziet. De bewaker staat ons al op te wachten, we vinden een plekje aan het eind van de camping.
Nadat we alles hebben opgezet, genieten we van het camping gevoel, waar we beide blij van worden.
Op het terrein is een bar waar het een gezellige drukte is. De douches zijn warm.
We duiken op tijd het bed in. We zijn moe van de afgelopen weken. Veel fruit verwerkt, tuin bijgehouden, huishouden voorbereid, naar Düsseldorf geweest en ook naar Limburg. Fred heeft driftige pogingen gedaan een nest hoornaars te verwijderen. Dat is gelukt. Tegen de wespen heeft hij het moeten afleggen. die vonden mij lekker met als resultaat een dikke arm. Het wespennest wordt een zorg voor na de vakantie.
De volgende dag zijn we laat wakker, heerlijk. Eerlijk gezegd de dagen erna ook.
Op zaterdag een tochtje naar Luik.Het is een zonovergoten dag. We zwerven rond het station en er is een gigantisch shopping centrum waar we snel uit zijn. Er wordt druk gebouwd, met futuristische architectuur. De oude huizen verdwijnen in het niet.
Als ik moet plassen loop ik een restaurant binnen en vraag of we koffie kunnen drinken, maar ondanks het feit dat er mensen binnen zitten, is het gesloten. Ik vraag naar een openbaar toilet en gelukkig mogen we daar gebruik van maken. Ik snap ook waarom we niet toegelaten werden. Er waren keurig uitgedoste mensen binnen. Kleine kinderen in peperdure outfit. Vandaar. Nu ja je hebt altijd baas boven baas.
Vandaag blijven we hier. Ons tempo is nul komma nul. Boekje lezen, wandelen in het aangrenzende park, broodjes bakken op de nieuwe grill. Het is een goede aankoop. Het vlees blijft heerlijk mals en geen vuile koekenpan.
Ook de nieuwe keuken tent voldoet. We kunnen nu in de keuken eten en goed zitten. Hij is voldoende licht om ook de avond in door te brengen. Het wordt best vroeg donker.
Ik heb het IJsland blog afgesloten en ben doorgegaan op dit blog. Dan staat alles bij elkaar. Soms lees ik een en ander terug en dit haalt mooie herinneringen op.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten