De omgeving van Alquézar is werkelijk prachtig. Het is een heuvelachtig landschap, veel struiken, boomgaarden met olijven en amandelen en af en toe een bossage. We gaan een paar bezienswaardigheden verkennen.
Eerst naar het Castillo de Monzon. Het kasteel is een fort van islamitische oorsprong. Omdat het op een moeilijk te veroveren plaat ligt, hebben er veel oorlogzuchtige handelingen plaatsgevonden. Het fort is meermalen veroverd.
Fred vindt op google maps een route. Je zou op een gunstige plek moeten komen om het kasteel fort te fotograferen. Hij leidt me door zeer smalle straatjes, waar ook nog auto’s geparkeerd staan. Werkelijk millimeter werk. Als ik dan linksaf moet waar het verboden is, doe ik het niet meer en wil deze ongeschikte stad voor auto’s uit. Hij zegt vrolijk, gaan we naar de andere kant. Ja, leuk, maar waar is dat? Ik rijd de stad verder uit. Dan zien we een onverharde weg die ik inrijd. Het is een doodlopende weg en hij stop bij wat krotten en een boomgaard. We hebben zicht op de achterkant en dat moet het dan zijn. Door de wind drijven de wolken af en aan tegen een blauwe achtergrond. Gewoon wachten op het goede moment.
Als we uit gefotografeerd zijn, gaan we verder naar het Santuario de Torreciudad. Een kerk gebouwd door Josemaria Escrivà, de stichter van het Opus Dei. De kerk is in 1975 ingewijd. De aanbidding van de Maagd van Torreciudad dateert uit de 11de eeuw.
We komen hier na vijf uur aan, het avondlicht begint te schemeren. Er is een enorme parkeerplaats, een waar bedevaartsoord. Tegen 7 uur vertrekken we richting camping.
Het was een mooie dag.
We hadden de roofvogels in de lucht al ontdekt en er blijkt een vogelkijkhut te zijn een paar kilometer buiten de camping. Fred wil eerst gaan lopen, maar daar heb ik weinig trek in met een zware fototas en het feit dat de hut hoog ligt. We vinden een onverharde weg en het is leuk om de Mitsubishi op dit terrein uit te testen. De auto heeft weinig bodemvrijheid, iets om steeds rekening mee te houden. In zijn 4x4 drive trekt hij makkelijk naar boven. De motor maakt af en toe een hels kabaal, als die bijspringt om de accu op peil te houden. Heel bijzonder is dit.
We vinden een plekje langs de weg waar we kunnen staan en besluiten verder naar boven te lopen. Nog een hele klim, over een glad klein paadje, uitgesleten door een berg stroompje.
In de vogelhut moet je de luiken open zetten, waarop de deur meteen openvliegt door de wind. De geur van een dood dier komt met de wind naar binnen. Het tocht vreselijk, de deur is niet te sluiten, een slot of haak ontbreekt. De wind is gemeen koud. Roofvogels zijn er af en toe. We houden het na een half uur voor gezien.
Vandaag is het zondag de 25ste. Het regent de hele dag, Het terrein is het een modderpoel, we blijven binnen, om te leren over alles wat we nog niet weten. Lang leve internet op deze camping en youtube. Morgen rijden we door, het zou dan droog zijn. Waarheen is niet duidelijk, want we zitten nu in een regen gebied. We kijken morgen wel weer verder.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten