We rijden vanaf de camping bij Grov richting Harstad. Een grote plaats op Storjorda. We rijden langs de zeekust. Prachtige vergezichten met storm. We moeten de pont hebben om naar het volgende eiland te komen van Refsnes naar Flesnes. Het is al laat en ik wil niet nu met de pont. Dus weer op zoek naar een plekje. We gaan op zoek naar water en vinden een diep gelegen wild kolkend riviertje. Met een emmer aan een lijntje hengelen we het water op uit de rivier. Nu maar hopen dat het hengsel het houdt. Weer gered.
In Borgenes komen we langs de boulevard met de haven. Er zijn grote parkeerplaatsen en een bank. Ach, waarom niet, plek zat. De tent kan achter de caravan. Die moet nodig opgezet, want is nat ingepakt. Af en toe loopt er iemand langs, maar opmerkingen krijgen we niet. Later op de avond komt een grote Duitse camper ons vergezellen.
Het moet een raar gezicht zijn als je iemand in de nacht in haar pyjama op de parkeerplaats ziet en de tent in ziet schieten, om daar haar behoefte te doen.
Het stormt behoorlijk die nacht en we waren lui geweest door de storm lijnen niet vast te zetten. Dus tegen twaalf uur weer het bed uit om dat te fixen. Onze Duitse buurman in zijn grote camper klaagt ‘s morgens over de storm, maar daar hebben wij weinig van gemerkt in de trailer. Het valt ook op hoe goed het geluid gedempt wordt, als er auto’s langsrijden.
Als we bij de pont aankomen staat de Duitse buurman er ook. We groeten elkaar vriendelijk. Het zijn misschien net zulke zwervers en dat schept een band.De pont heeft een uurs regeling. We wachten een half uur, tijd voor een boterham. De overtocht duurt een half uur. Het is een mooi fjord met hoge ruige kale rotsen. We zitten nu op het eiland Andœya. Het is vlakker met moerasachtige veengronden. Stroompjes van de Bergen. Weer verder ons verbazend over het landschap. Hoge stijle bergen, grote gele vlakten
Mijn behoefte aan warmte neemt toe, dus nu serieus op zoek naar een camping. We vinden er eentje in Kvalnes. Je moet bellen en na een half uur komt een oudere heer ons inschrijven. Het seizoen is afgelopen, maar we zijn welkom. We hebben nu de luxe van een warme keuken, plus een heerlijke douche. We leven deze dagen dus in die keuken.
Van hieruit rijden we het eiland rond.
Ik zie een roofvogel langs de kant. s’Avonds zien we
noorderlicht en maken een afspraak voor een walvis Safari. Helaas wordt die wegens de slechte weersomstandigheden afgezegd. We besluiten hier te wachten om maandag alsnog een poging te wagen. Dan zijn we zelf ook voldoende opgeladen met de geneugten van internet en een mee ‘normaal’ leven. Want dat rondtrekken kost energie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten