De hele nacht heeft het gesneeuwd, de ijspegels hangen onderaan de caravan. Het is prachtig stil buiten. Een stukje bij ons vandaan, staat een WC gebouwtje, waar wij gebruik van maken. Omdat het zo koud is neem ik een emmer warm water mee om me te wassen. Binnen is het beschut. Als ik naar buiten wil, blijkt aan de buitenkant het slot (houten plankje, dat achter een ander plankje haakt) dichtgevallen te zijn. Duwen heeft geen zin want dit soort zaken zijn hier stevig. Ik trap daarom tegen de houten wand in de hoop dat Fred mij hoort, anders gewoon wachten tot hij onraad ruikt. Mijn mobiel heb k niet bij me. Trouwens het bereik is dermate slecht dat een beltoon niet overgaat.
Na enige tijd hoort hij me toch en vraagt wat er aan de hand is. “Ik kan er niet uit”, zei k. “Oh” dan doe ik open. Ik geloof niet dat hij in de gaten had, dat je dat van binnenuit niet kunt doen. Na deze hik-up vertrekken we naar Trondheim. We nestelen ons daar op de camping om de volgende dag de stad in te gaan.
Als eerste stappen we de kathedral (Nidaros Domkerk) binnen. Hij stamt van 1152 en is in de loop der eeuwen gegroeid. Hij is sober, maar mooi door zijn grootsheid. In de middeleeuwen werden hier de Noorse koningen gekroond. Sinds de reformatie is hij in handen van de Lutherse bisschoppen. Uit archeologische vondsten blijkt, dat er rond de kathedraal een heleboel ambachten actief waren. Er werden munten geslagen, sieraden gemaakt, handel gedreven met Duitsland, Nederland en Polen. Landerijen werden verpacht, rond de kerk heerste.
De kerk werd door een brand verwoest. Om hem te herstellen werden de marmeren beelden en grafstenen gebruikt. Veel later is men daarachter gekomen tijdens herstel werkzaamheden en heeft men de beelden “opgegraven”. In het aartsbisschoppelijke museum, staan de beelden tentoongesteld. In de crypte van het museum, worden grafstenen tentoongesteld, of wat daarvan over is. Het is de grootste grafstenen collectie uit Noorwegen en interessant als je de beschrijving leest.
We zijn hier een paar uurtjes zoet, waarna we de stad inlopen. Het oude gedeelte (Baklandet) is gezellig en sfeervol. Jammer dat het weer zo druilerig is. De gekleurde huizen steken af tegen de grijze lucht en het water, dit waren de handelshuizen van vroeger. Het is een Noorse variant op onze Amsterdamse grachten.
Er zijn veel eethuisjes, muziek schalt uit een tent, waar een diskjockey voor verantwoordelijk is.
Tegen vijf uur houden we het voor gezien en gaan op zoek naar een restaurantje. Hier wordt erg vaak hamburgers geserveerd waar we geen zin in hebben. Maar er blijkt volgens google een goede pizzeria te zijn, waar we neerstrijken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten