Addo Elephant Park

De tocht gaat verder, want stoppen is geen optie. Uiteindelijk moeten we in Kaapstad aankomen. We zijn vroeg vertrokken en komen aan het begin van de middag in Addo aan.

Nog even een andekdote van eerdere dagen, voordat we wisten dat Fred zijn pas geblokkeerd was en de rekening. Daar had ik een vermoeden van, om dit zeker te weten moeten we geld pinnen. Als je je tank volgooit en je kunt niet betalen, heb je een ander probleem, omdat we te weinig cash hadden. Fred vraagt aan beveiliger in uniform met geweer, waar we veilig kunnen pinnen. Hij zegt dat het nergens te vertrouwen is en een vriend van hem rijdt met hem mee, om ons te bewaken. Er staat een rij bij de pin automaat en ik word onrustig. Ik loop naar Fred toe, na de auto goed afgesloten te hebben, en vraag is het veilig. “Ja” zegt hij, dus afwachten maar. 

Als hij wil pinnen, blijkt dat niet te kunnen de pas is geblokkeerd. Daarna heb ik de ING alarmlijn gebeld zoals eerder beschreven. 

Als we in ADDO zijn, gaan we naar het Olifant reservaat. Bij de toegang vraag ik waar we de meeste kans hebben, de dame verwijst naar plek 22 zoals op de kaart aangegeven. 

Bij een meer is een olifant heerlijk aan het dobberen en zwemmen in het water. Hij/zij duikt regelmatig onder en alleen de slurf is te zien. Aan de kant staat een grote olifant. Een vogel aan zijn voeten. “Jij bent groot en ik ben klein”. 

Verderop een kudde olifanten bij eendrink plaats. Er zijn twee jongen, die verdwijnen tussen de volwassenen. De slurf van het jong, slaat om moeders poot, “ik ben hier”.

Veel zebra’s gezien, een buffel en wrattenzwijn en een waterbuffel tegen de avond, op ons pad.

Dit park is veel meer begroeid, daardoor de beesten slechter te vinden. 

We het park niet meer in, Fred wil naar Port Elisabeth. Er is een oud centrum, een haven en musea. Volgens Google zou het veilig zijn. 

Omdat we een afslag missen, rijden we via de township de stad in. Fred wil naar de haven en ik vraag me af wat we hier moeten. We mogen na enig gezoek de auto parkeren op een bewaakt privé terrein. De bewaker verdiend zo nog iets bij. Hij raadt ons een bepaalde route aan en zeker niet de zijstraten. Ik voel me zo onrustig dat ik na 10 minuten zeg, “Fred het spijt me, maar ik ga terug”. 

Dan maar langs het strand, dat wijds is. De zee is kalmerend. We schieten nog wat plaatjes.

De volgende dag staat Knysna op het programma. Knysna ligt aan de zee, met een prachtige lagune. We worden hartelijk ontvangen door de eigenaar van het huis. Hij heeft een prachtige tuin waar hij trots op is. Er staat bougainville, hibiscus, onbekende hoge bomen, strelitzia, gardenia, rozen en nog veel meer. Laag in de tuin het zwembad, de braai, wat bankjes. Er zijn veel vogels in bonte kleuren en de zon schijnt. Hij zegt, dat we een paar landtongen, Leisure Island en The Heads moeten bezoeken. Op  Leisure Island staan prachtige kastelen van huizen. Wat een rijkdom. Later blijkt dat er hier Europeanen wonen, die hier in winter verblijven. Het is een hechte gemeenschap, verteld een Engelse heer ons.

Bij The Heads kun je over de baai kijken. Mooie vergezichten zijn dat. Aan het eind van de middag doen we een poging nog wat vogels te fotograferen en daarna door naar de pizzeria. 

De volgende dag gaan we onder begeleiding de townships in. Het geld van de tour wordt besteed aan de gemeenschap. Er is vanuit de regering een ontwikkelingsprogramma opgesteld voor heel Afrika. Iedereen die hulpbehoeftig is krijgt een huis, waarin twee kamers, een keuken, badkamer, electra en water is. vroeger was het een eenkamer huis, die zijn er ook nog. Rond het huis een stukje grond. Het huis is in volle eigendom en mag doorgegeven worden aan de kinderen of familie bij overlijden of verhuizen. Ook is er geld beschikbaar voor eten en drinken, er is een school, artsen, honden worden gratis ingeënt tegen rabies. 

Daarnaast zijn er containers waarin bedrijfjes zitten bv een kapper, bakker, supermarkt, etc etc. Als men geld verdiend, gaan ze het huis verbouwen tot iets groots. Er komt een verdieping op, een serre een portaal etc. Omdat de steun alleen voor Afrikaanse inboorlingen geldt, worden de meest kleine huizen verhuurd aan mensen uit andere landen. Drugs en alcohol zijn een groot probleem in de township. Echte criminaliteit komt niet voor door de sterke sociale controle. De politie woont immers ook in de township. Kinderen van problematische ouders worden door anderen opgevoed. Onze reisleidster heeft zelf ontelbare pleegkinderen gehad. Op dit ogenblik heeft ze er twaalf. De kinderen blijven tot hun 18de in een opvang gezin, daarna kunnen ze een vak uitoefenen of verder leren.

We nemen een kijkje bij de kapper, de supermarkt en de peuter school. Daarnaast worden we ingewijd in de taal van de Xhosa’s. Ze hebben een kliktaal. Bepaalde combinaties van klanken worden geklikt met hun tong. De taal is met de komst van de eerste immigranten opgeschreven. 

Heel veel indrukken en begrip rijker komen we thuis.