Port St Johns.

Het is weer een stuk rijden door glooiend landschap. Na zo een 70 km komen we in de kuststreek. Deze is duidelijk meer bevolkt. In Flagstaff is een markt gaande. Veel mensen op straat. De school is net uitgegaan, veel jongeren in uniform, die gezellig keuvelen. Alles lijkt zo ontspannen. We zijn zeker langs drie scholen gekomen. De bus, herkenbaar door het logo, rijdt af en aan en pikt mensen onderweg op. 

De politie houdt controle. We worden eruit gepikt. Mijn rijbewijs gecontroleerd en we mogen verder. Vijf kilometer verderop word ik weer aangehouden door een politie met zwaailicht. 

Wat nu weer? Ik blijk over een streep gereden te zijn, tijdens een inhaalactie. Boete 1500 Rand. 

Nu waren we al gewaarschuwd dat ze zullen proberen je dit te laten betalen, maar dat je er niet in moet trappen. Dus dan maar naar het politie bureau stel ik voor,  86 km terug. De officier heeft hier geen zin in, al laat hij dat niet blijken en vraagt of we haast hebben. ‘Nee, waarom we zijn op vakantie en het land is mooi’. ‘Omdat het een uur rijden heen is en een uur terug. Dat is dan niet anders’, antwoord ik in overleg met Fred. ‘Goed’ zegt hij, ik laat je door voor deze ene keer. We kunnen verder. (Zoals verwacht volgens onze briefing). Dit doet aan onze Marokko ervaring denken. Afrika??

Onderweg maak ik een paar foto’s uit een rijdende auto door het raam. Leuke uitdaging om een scherpe foto te krijgen. 

Tegen half vier zijn we op bestemming. Ik duik een uurtje het bed in. In het restaurant serveren ze een heerlijke curry. Omdat het bad op onze kamer lokt, maken we daar gebruik van. Het heeft geen overloop, dus toch even uitkijken als je er met zijn tweeën induikt.